[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPIERAĆ (3) vb impf

przepierać (2), przepirać (1); przepierać SkarŻyw (2); przepirać BielKron.

Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
praet
sg
3 m przepieråł
f przepirała
conditionalis
pl
3 m pers by przepierali

praet 3 sg m przepieråł (1). f przepirała (1). ◊ con 3 pl m pers by przepierali (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Udowadniać wyższość swoich argumentów, przekonywać do swoich racji; confutare, perpellere, refellere Cn [kogo] (2): [Żydowie] ſprzećiwiáć ſię prawdzie pocżęli: á on [św. Paweł] ie tym więcey przepierał/ y ku záwſtydzeniu/ nieumieiętność ich y ſlepotę ná ocży im kłádąc/ przywodził. SkarŻyw 82.

przepierać czym (1): Papieſz Innocentius ćżwarty [!] po wielu włoſkich ſtronách Inquiſitory vcżynił/ [...] ktorzy by one párſzywe owce przepieráli prawdą y lecżyli. SkarŻyw 373.

2. Odpierać ataki [kogo czym] (1): Przyiecháłá potym Penteſylea Amázońſka krolowa [...] Troiánom ná pomoc [...]/ thák że káżdego dniá byłá Penteſylea śilna Grekom/ iż ie cżęſto przepiráłá ſtrzelánim ſwym BielKron 59.

Synonimy: 1. przekonywać; 2. odganiać, odpędzać.

Formacje współrdzenne cf 2. PRZEĆ.

Cf PRZEPIERANIE

LWil