[zaloguj się]

SĄCZYĆ (2) vb impf

Fleksja

3 pl subst praet sączyły (2).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Wypuszczać z siebie wilgoć kroplami [w tym: co (1)] (2): Iehowo gdyś wychodził z Sehirá/ gdyś wychodził z polá Edomſkiego/ ziemiá zádrżáłá/ á niebioſá ſącżyły/ y obłoki ſącżyły wodę [etiam caeli stillaverunt, etiam nubes stillaverunt aquas]. BudBib Iudic 5/4.

Synonimy: kropić, ściekać.

Formacje współrdzenne: sączyć się, wysączyć się; przesączać się, wysączać, wysączać się.

MN