« Poprzednie hasło: SĄCZYĆ | Następne hasło: 1. SĄD » |
SĄCZYĆ SIĘ (7) vb impf
sie (5), się (2).
inf | sączyć się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | sączę się | ||
3 | sączy się |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | sączyły się |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | by się sączyły |
inf sączyć się (1). ◊ praes 1 sg sączę się (1). ◊ 3 sg sączy się (3). ◊ praet 3 pl subst sączyły się (1). ◊ con 3 pl subst by się sączyły (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
- 1. Ściekać, ciec kroplami (6)
- 2. Tryskać wodą (1)
sączyć się przez co (1): [chcieliby niektórzy] áby ten ogień źiemny/ wtychtám ſklepiech głębokich pałáiący/ iáko w Alembiku wárząc/ páry ku górze popądzał/ z kthóréy ſtrumienié á rzéczki przez źiemięby ſye ſączyły Oczko 8.
sączyć się czym (1): Też kadzidło ieſth dobre thym ludziem ktorzy krwią pluią tak onę krew ktora zpierſi płynie do vſt iako też y onę kthora zgłowy podniebieniem j dziąſłami ſie ſącży, á zwłaſzcza w noczy po ſpaniu FalZioł III 32d.
sączyć się skąd (1): bo iáko becżká/ poki w niey nic nie máſz/ poty nieznáć by gdzie ciecz miáłá/ á ſkoro ią náleią/ áli ſie hneth s kilká ſtron ſącży: thák zli á ſkáżeni ludzie/ [...] GórnDworz Gg6.
Synonimy: 1. ciec, kapać, ściekać.
Formacje współrdzenne cf SĄCZYĆ.
Cf SĄCZĄCY SIĘ
MN