kapać do czego (2): Dla niedbáłośći pogniją ſtrzechy domowe/ á dla ręki leniwey będzye kápáło do domn. BielKron 82; Quum coenaculum perplueret alio nos contulimus, Gdy do kownáty kápáło/ yndzieſmy ſie przenieśli. Mącz 307a.

kapać z czego (7): FalZioł III 39b, V 98; Leop 4.Esdr 5/5, Ioel 3/18; Boki mu wybodzyono/ áże z nich kreẃ kápie. RejZwierz 120; przeto Poetowie piſali o nim [o mieście Rodys]/ iż tám złoto kápáło z niebá/ gdy ſie Pállás rodziłá z głowy Iowiſzowey. BielKron 26v; y nád tho ieſzcze/ hántfos álbo ſzkopiec/ tám ták ma być vſádzóny/ áby zwyżſzégo mieyſcá ten ſtrumyſzczek kápał Oczko 16.

kapać na kogo, na co (3): SeklKat Q3; aby się nam to nie przydało, co nieobacznemu gospodarzowi się przydawa, ktory mając sklep mocny, miąższy, dopuści nań kapać, tak, że się po kęsu rysuje, aż wszytek razem upadnie. DiarDop 108; Ten płácże á ow ſpiewa/ drugi ſie w łeb drapie/ Ten pod namiotkiem lega/ ná drugiego kápie BielKom Bv; Rzepá w dole ſprochniáłá bo kápáło ná nię. RejWiz 92; á ze krwie ktora ná morze kápáłá/ pocżęłá ſie y vrodziłá Wenus. BielKron 20, 44v; rymy ſye chronić/ áby záś ná płuce nie kápáło SienLek 92v. Cf Fraza.

kapać w co (2): Wezmi kota tłuſtego á odrzy gi/ włoż tak czałkiem w gęs oſkubioną, á vpiecż tak oboie poſpołu/ podſtaw iakie nacżynie w czo tłuſtoſć będzie kapała FalZioł V 112, III 39b.

kapać czym (1): nád to niebioſá iego kápáć będą roſą. BudBib Deut 33/28.