« Poprzednie hasło: [ROZWIEŹĆ SIĘ] | Następne hasło: ROZWIĘZAĆ SIĘ » |
ROZWIĘZAĆ (203) vb pf
o oraz a jasne (w tym w a 2 r. błędne znakowanie).
W inf -więz- (48), -wiąz- (14), -więz- a. -wiąz- (1); -wiąz- Leop (2), RejZwierz, StryjKron, LatHar; -więz- : -wiąz- RejAp (2:1), RejPos (12:1), CzechRozm (8:2), WujNT (4:5); w imp 2 sg i pl -wiąż(-) (21), -więż(-) (13); -wiąż(-) RejZwierc (2), BudNT; -więż(-) RejKup, RejAp, KochPs, LatHar; -wiąż(-) : -więż(-) OpecŻyw (1:1), KrowObr (11:4), BibRadz (1:1), RejPos (3:2), WujNT (2:1); w pozostałych formach -wiąz-, -wiąż-.
inf | rozwięzać, rozwiązać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | -chmy rozwiązali | |
2 | m | rozwiązåłeś, -eś, -ś rozwiązåł | m pers | |
3 | m | rozwiązåł | m pers | rozwiązali |
f | rozwiązała | m an |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
1 | niech rozwiążę | ||
2 | rozwiąż, rozwięż, rozwięży | rozwiążcie, rozwiężcie |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | bych rozwiązåł, bym rozwiązåł | m pers | |
2 | m | byś rozwiązåł | m pers | byście rozwiązali |
3 | m | by rozwiązåł | m pers | by rozwiązali |
f | by rozwiązała | m an | ||
n | by rozwiązało | subst |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | rozwiązåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | rozwiązåwszy |
inf rozwięzać, rozwiązać (63). ◊ fut 1 sg rozwiążę (2). ◊ 2 sg rozwiążesz (10). ◊ 3 sg rozwiąże (6). ◊ 2 pl rozwiążecie (14). ◊ 3 pl rozwiążą (3). ◊ praet 2 sg m rozwiązåłeś, -eś, -ś rozwiązåł (5). ◊ 3 sg m rozwiązåł (14). f rozwiązała (1). ◊ 1 pl m pers -chmy rozwiązali (1). ◊ 3 pl m pers rozwiązali (5). ◊ imp 1 sg niech rozwiążę (1) [zapis: -e]. ◊ 2 sg rozwiąż, rozwięż (23), rozwięży (2); -więż : -więży RejPos (2:2). ◊ 2 pl rozwiążcie (5), rozwiężcie (4) [w tym: -więſzcie (2), -więście (2)]. ◊ con 1 sg m bych rozwiązåł (4) MurzNT, RejPos (2), BudBib, bym rozwiązåł (3) Leop, ReszPrz, WujNT. ◊ 2 sg m byś rozwiązåł (2). ◊ 3 sg m by rozwiązåł (13). f by rozwiązała (1). n by rozwiązało (1). ◊ 2 pl m pers byście rozwiązali (2). ◊ 3 pl m pers by rozwiązali (2). ◊ impers praet rozwiązåno (2). ◊ part praet act rozwiązåwszy (15); -åwszy (11), -awszy (1) OpecŻyw, -(a)wszy (3).
Sł stp notuje, Cn s.v. mowę dać niememu, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- 1. Rozsupłać, rozplątać węzeł i zwykle zdjąć to, czym coś (ktoś) jest obwiązane(-y)
(92)
- Przen (6)
- a. Aby rozsypało się to, co było powiązane razem (3)
- b. Aby móc dostać się do wnętrza
(11)
- Przen (2)
- c. Rozluźnić uciskający pas
(2)
- Przen (1)
- d. Zdjąć więzy; uwolnić związane(go) (40)
- 2. Uwolnić kogoś od ciężarów i zobowiązań; unieważnić, zakwestionować (89)
- 3. Zniweczyć, usunąć, zniszczyć, zwalczyć, pokonać
(11)
- Przen: O Bogu (8)
- 4. Uczynić zrozumiałym, wytłumaczyć; rozstrzygnąć (12)
rozwięzać co [= co jest wiązaniem] (24): cf »jarzmo rozwiązać«, »rozwięzać rzemyczek«.
rozwięzać co [= co jest związane] (3): cf »boty rozwięzać«.
»jarzmo, węzeł rozwiązać« (1:1): ktorego [wozu w Gordyn] kto iárzmo rozwiąże/ miał poſieść wſzytkę Azyą. BielKron 124; StryjKron 86.
bibl. »rozwięzać rzemy(cze)k (a. rzemień) u bota (a. trzewika itp.)« = solvere corrigiam calceamenti(-orum) PolAnt, Vulg [szyk zmienny] (22): ktoregom iá nie ieſt godźień/ abych rzemięń iego bota rozwiązáł. MurzNT Ioann 1/27; Myał też [Chrystus] boty v ktorich obawiał ſie Ian krzćicyel rzemycżkow rozwyęzáć. GliczKsiąż G6; KrowObr 49, 83v, 206; ktoremum ia nie ieſt godzien/ bym rozwiązał rzemycżek v botá iego. Leop Ioann 1/27, Mar 1/7; iż ták wywyſzſzył ſtan iego [św. Jan Chrystusa]/ iż ſie położył niegodnym być rozwięzáć namnieyſzego rzemyká v trzewiká iego. RejPos 12v, 9 [2 r.], 12, 12v, 13, 288; BudNT Luc 3/16; CzechEp 172, 304; ReszPrz 7; LatHar 685; WujNT Mar 1/7, Luc 3/16, Ioann 1/27.
»rozwięzać język [czyj a. komu]« = dać dar wymowy [szyk zmienny] (3): We ſnie mu [Ezopowi] ſie Bog vkazał/ Trudny mu ięzyk rozwiązał BierEz A3; Rozwiężyſz nędzny ięzyk náſz ku wyznawániu á wyſławiániu ſwiętego á wielmożnego Boſtwá twego. RejPos 207, 205v, 207.
rozwięzać co [= co jest związane] (2): BierEz I4; Gdy ſie ſtáre poſzyćie popſuie/ […] tedy odárwſzy ſnopki rządnie rozwięzáć/ y ná gromádźie mieć/ […] dla Ieśiennego gnoiu. GostGosp 52.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Niech ya też yedno rozwiąże Com tu przinioſł yako Xiąże […] (did) Kryſtus każe rozwięzać wezły czo ſſobą Xiąże przinioſło (–) RejKup aa5.
W przeciwstawieniu: »związać ... rozwięzać« (2): Leop Iudith 6/10; związáli ią [Hesjonę na ofiarę] á położyli ná brzegu morſkim Wieloribowi/ ktorą to nadiecháli Argonánte/ wzyęli y rozwiązáli BielKron 54.
»od związki, z związek, związanego rozwięzać« = solvere a vinculo PolAnt, Vulg [szyk zmienny] (2:2:1): BibRadz Luc 13/16; KuczbKat 210; A tey corki Abráámowey ktorą oto związał ſzátan od ośminaśćie lat [pokurczonej] zali nie potrzebá było od związki tey rozwięzáć w dźień ſobotny? WujNT Luc 13/16, Act 22/30; Iáko wielkie miłośierdźie/ związánego rozwięzáć/ […] ták y […] SkarKaz 386b.
rozwięzać kogo, co (3): RejPos 87; iż kogo tu zwiążą [włodarze Pańscy] ná ziemi będzie związan ná niebie/ á iż koſcioł ma moc zgwałćić á odmienić wedle cżáſu vſtáwy Páńſkie. O nędzny więzácżu rozwięż pirwey ſam ſiebie/ toż potym rozwięż kogo drugiego będzieſzli mogł. RejZwierc 192v.
W przeciwstawieniu: »rozwiązać ... powiązać« (1): O Boże/ […] rácż przyiąć prośby náſze/ áby zmiłowánie twoiey łáſkáwośći/ te wſzytkie rozwiązáło/ ktore ſpętánie wyſtępkow rozlicżnych powiązáło. LatHar 181.
»rozwiązać [czyje] powrozy« (1): zmiłuy ſię [Zbawicielu] nád grzeſzną duſzą moią. Rozwiąż iey związki y powrozy LatHar 155.
»rozwiązać związki« (1): LatHar 155 cf »rozwiązać powrozy«.
rozwięzać kogo (6): cf rozwięzać kogo od czego; kogo z czego.
rozwięzać co [= zobowiązanie] (12): CzechRozm 87, 90v; Alexander też Ceſarz […] wolnieyſze práwo ná ten wyſtępek [przeciw majestatowi] vcżynił/ […] y wiele rzecży ktore tákowym wyſtępkiem zwano rozwiązał ModrzBaz 81v; Ktobykolwiek tedy rozwiązał iedno z tych przykazań namnieyſzych [zakonu]/ y tákby ludźi náucżał: będźie zwan namnieyſzym w kroleſtwie niebieſkim WujNT Matth 5/20. Cf »brzemię rozwięzać«, »rozwięzać zakon«.
rozwięzać kogo od czego (2): cf »od przysięgi rozwięzać«.
rozwięzać kogo z czego (4): [Panie] rozwiąż mię z trudnośći/ A vżiy zwykłéy nádemną litośći. KochPs 208. Cf Zwroty, W przen.
W przeciwstawieniu: »rozwięzać ... (wy)pełnić« [zawsze: zakon; w nawiązaniu do Matth 5/17] (6): Cżemu to Iezus y iáko powiedział iż nie przyſzedł zakonu rozwięzáć ále gi wypełnić. CzechRozm 90v marg, 87, 90v, 91, *v, **2.
[»rozwięzać [kogo] z długow«: rozwiązał go [utratnika] z długów SenekaGórn 69.]
»od przysięgi, z przysięgi rozwięzać« [w tym: kogo (3)] [szyk zmienny] (3:1): Piſał [cesarz] też y do poddánych iego [księcia wirtemberskiego]/ áby go poſłuſzni nie byli/ á od przyſięgi ie rozwiązał kthorą ie był vćiſnął BielKron 228, 226v, 389v; NiemObr 171.
»rozwięzać zakon« [szyk zmienny] (7): CzechRozm 91 cf »rozwięzać abo zepsować«. Cf W przeciwstawieniu.
»rozwięzać abo zepsować« (1): Ieſzcże go [Chrystus zakonu] też nierozwiązał/ ábo zepſował/ poniewaſz […] CzechRozm 91v.
rozwięzać kogo, co (czyje) [= kogo (W przen)] (15): Nie mniemaycie ze by pan Bog dal tę moc kaplanom czinić czo chcą/ vczić czego chcą/ rozwięzac kogo chcą SeklKat X2; RejKup z5; RejPos 120, 302v [2 r.]; RejZwierc 27v. Cf rozwięzać kogo od czego; kogo z czego; W przeciwstawieniach, W przen.
rozwięzać kogo od czego (2): Rozerwałes moie związanie miły panie […] (koment) Rozwiązałes [Ps 115/16]), to ieſt wyzwoliłes mie od wſzelkiey przekazy. WróbŻołt nn. Cf Zwrot.
rozwięzać kogo z czego (2): [rozlawszy krew] ſzedłby do drugyego áby go s tego rozwiązał wedle woley á mocy ſwoiey RejPos 302v. Cf Zwrot.
rozwięzać co [= z czego] (30): SeklKat Xv; KromRozm I I3; KromRozm II f4v; Ktoremu [papieżowi] tám táką moc/ ták ſłyſzę nádano/ Iż co tu on rozwiąże/ będzye rozwiązano. RejWiz 160v; RejPos 235, 300v; iáſnie to pokázuią one ſłowá Chriſtuſowe: Cokolwiek rozwiążećie ná źiemi/ będźie rozwiązano etć. Bo rozgrzeſzenie od kápłaná dáne/ známieniem ieſt pozwirzchnym odpuſzcżenia grzechow WujJud 160, 81v, 82v; WujNT 69, 77, 133; SkarKaz 634a. Cf W przeciwstawieniach; Zwrot.
rozwięzać co komu (1): Komu rozwiążećie grzéchy ná źiemi/ będą rozwiązáné y w niebie BiałKat 161.
W przeciwstawieniach: »zwięzać (16), uiścić ... rozwięzać« [w tym: co (= winę) (15), kogo (= winnego) (1)] (17): dám tobie [Chrystus Piotrowi] klucże krolewſtwa niebieſkiégo/ a tzo koli zwiążeſs na ziemi/ będzie związáno ij na niebieſiech/ a tzokoli rozwiążeſs na ziemi/ będzie rozwiązáno ij na niebie. OpecŻyw 56v; KromRozm III F4v, M3v; Leop Matth 18/18; [Chrystus do Apostołów:] A kogo obacżycie s tháką wiárą być ná zyemi/ iuż go możecie pewnie rozwięzáć/ á będzye rozwiązan ná niebie: á kogo też obacżycie niewiernego ſłowom moim tu ná zyemi/ iuż go pewnie viśćić możecie RejPos 319, 118v, 299v, 300v; BiałKat 161; RejPosRozpr b4; SkarJedn 67; NiemObr 38; Co tu zwiążećie to w niebie związano/ á co tu rozwiążećie będźie rozwiązano ArtKanc N15v; WujNT Matth 16/19, 18/18, s. 77 [2 r.].
»związać a(l)bo (i) rozwięzać« [szyk 4:1] (5): KromRozm II f4v; nędznażby to byłá nádzyeiá náſzá/ áby był ná cżłowieku ſmiertelnym miał Pan fundowáć á záłożyć ten Koſcioł ſwoy/ ábo dáć mu moc właſną iego/ áby mogł rozwięzáć y zwięzáć tu kogoby chciał/ wedle woley ſwoiey. RejPos 300v; Kápłani mogą związáć y rozwiązáć. WujNT 77 marg, 69, 133. [Ponadto w przeciwstawieniach 16 r.]
»rozwięzać przekowy (grzechow a. grzesznym)« (3): Rozwiąż przekowy grzéſſnym/ [...] Vkaż ſie bytz matką/ Gdyż prziymie prozbę wſſelką/ Ktory dlá nás narodzon OpecŻyw 190; KrowObr 152 [2 r.].
»związki (grzechow a. grzesznych), od grzechow związek [kogo] rozwięzać« [szyk zmienny] (9:1): Dobry paſterzu Pietrze/ łáſkáwie przyimi wzdychánie modlitw náſzych/ y grzechow zwiąſki rozwięſz. Máćieiu ſpráwiedliwy/ rozwięſz nas od grzechow zwiążek náſzych. KrowObr 162v; Tyś Duſz vtrapionych nádzieiá Márya. Thy ſlug twoich rozwięſz zwiąſki Márya. KrowObr 176v, 155v, 162, 168v, 174v, 175, 176v, 217v.
rozwiązać czym (1): SkarŻyw 143 cf Zwrot.
rozwięzać około kogo (1): Powieda Pan. Ale chceſzli mi wdzięcżny poſt vcżynić/ rozwięż około ſiebie vporne myſli ſwoie/ kthoreś náſadził ná ſkázę bliźniego ſwego RejPos 71.
rozwięzać komu (1): Więcći teraz odpowiem/ á węzeł ći ten rozwiążę. CzechRozm 49; [BielKron 1597 679 (Linde)].
[rozwięzać czym: Ale ia dwiemá ſłowy/ […] ten węzeł wam rozwiążę. BielKron 1597 679 (Linde).]
»wątpienie rozwięzać« (1): áſz Piotr S. […] Dekret vcżynił/ y wątpienie rozwiązáł/ mowiąc: Wiećie Bráćia/ […] SkarJedn 76.
»węzeł rozwięzać« (4): thedy pilno rozmyſlay […]/ iáko ſie maſz w tym bez obráżenia cnoty záchowáć/ bo wierz mi iż to trudny węzeł á trudno gi rozwięzáć RejZwierc 38v; Ale opuśćiwſzy inſze węzły/ ktorych żadną miárą rozwiązáć nie mogą/ ći co twierdzą iż obá Ewánieliſtowie iednę geneálogią piſzą: toć […] CzechRozm 151v, 49, 150; [PismaPolit 219; BielKron 1597 679 (Linde)].
»rozwięzać i zamknąć« (1): ktory [doktor Johannes] wparyzu zadal wſzytkym doctorom pythanye. yeſzly panna w grzechu początha albo nye gdzye wſzytkych doctorow argumenta pomyątayącz yeden raſz ſlyſzany roſzwyązal y zamknąl. PatKaz I 11v.
Iron. (1):
rozwięzać czym [= w jaki sposób] (1): Bo y to nie k rzecży/ chćieć tę rzecż zákryć rozwięzowániem węzłow Arrianow ſtárych. A o thych węzłách ábo o piśmiech Arriáńſkich to twierdźić/ iż ie przodkowie iego popalili [...]. Coż będźie rozwięzował/ gdy iuż to dawno przedtym przodkowie iego ogniem rozwiązáli? CzechEp 94.
Synonimy: 4. rozdziergnąć, rozwikłać.
Formacje współrdzenne cf WIĄZAĆ.
Cf NIEROZWIĄZAŁY, 1. ROZWIĄZANIE, ROZWIĄZANY
ZCh