[zaloguj się]
[pdf]

RUSZNICY (1) ai

rusznicy, [ruszniczy].

Fleksja
sg
mNrusznicy
pl
G ruszniczych
A subst rusznicz(e)

sg m N rusznicy. ◊ [pl G ruszniczych. ◊ A subst rusznicz(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „rusznica” ‘rodzaj broni palnej’:
1. [Będący elementem rusznicy: Tamże rur ruszniczych bez łoz [...] 11. ŹródłaEkMalb II 68.]
2. Przeznaczony do rusznicy:
Wyrażenia: [»kula rusznicza«: Ci strzały świszczące, Ci bełty z kusz ci kule rusznicze, huczące Puszczają StryjPocząt 286.]

»rusznicy proch«: Pulvis tormentarius, Ruſznicy proch. Mącz 331b.

Cf RUSZNICZNY

DDJ