Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. [RUSZNICA]

Następne hasło: RUSZNICZKA »

RUSZNICY (1) ai

Fleksja

sg
m	N	rusznicy

pl
G		ruszniczych
A	subst	rusznicz(e)

sg m N rusznicy. ◊ [pl G ruszniczych. ◊ A subst rusznicz(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Przymiotnik od „rusznica” ‘rodzaj broni palnej’:

1. [Będący elementem rusznicy: Tamże rur ruszniczych bez łoz [...] 11. ŹródłaEkMalb II 68.]

2. Przeznaczony do rusznicy:

Wyrażenia: [»kula rusznicza«: Ci strzały świszczące, Ci bełty z kusz ci kule rusznicze, huczące Puszczają StryjPocząt 286.]

»rusznicy proch«: Pulvis tormentarius, Ruſznicy proch. Mącz 331b.

DDJ