[zaloguj się]
[pdf]

SCHWALONY (3) part praet pass pf

s- (2), z- (1).

a pochylone, o jasne.

Fleksja
sg
fN nNschwålon(e)
Aschwåloną A
pl
N subst schwålon(e)
G schwålonych

sg [f A schwåloną.] ◊ n N schwålon(e) (1). ◊ pl [N subst schwålon(e).] ◊ G schwålonych (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: schwalony od kogo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. schwalić.

1. Uznany za dobry; pochwalony, dobrze oceniony (2): [Nie ma być mowiono/ to ieſt gorſze niżli ono: ábowiem wſzyſtkie rzecży cżaſu ſwego będą ſchwalone [comprobabuntur] Leop Eccli 39/40 (Linde s.v. schwalić).]
a. [Zaaprobowany:
Szeregi: »schwalony i potwirdzony«: iż nie wiemy, we wszystkich-li artykułach Konfesyją i Apologiją naszę, od starszych [...] od Lutra [...] i od wiela innych oświeconych mężów schwaloną i potwierdzoną [...] przyjmujecie a we wszystkim-li się wam podoba. AktaSynod I 23.

»przyjęty i schwalony«: Gdyż kśiąg Ieſuſa Syrachowego niektorzy miedzy ine piſma biblijei nie poczytaią. [...] Ale iednak gdyż on [lege: od] iednego wybornego á vcżonego żyda (imieniem Ieſus Syrach) słożone i napiſany ſą/ teſz od kościoła świętego przyięte/ i ſchwalone: Przetożem [...] RhegSeklLek O7.]

b. Polecony, którego ktoś zachwalił (2): Też napreciw ſwierzbiowi, ieſt ſchwalone [litargirium] FalZioł III 37c; Dáć gárdło muśiał [król tessalski]/ dla ich [tj. córek] głupiéy pobożnośći Bo życząc mu nowych lat/ y piérwſzéy młodośći/ W nádźieię źiół zchwalonych ſpólnie go zábiły/ Zeby wrzeczy ſtárą kreẃ z niego wycédźiły. Potym go czárownicá w koćieł wrzącéy wody Wrzućiłá między źiołá: á ten nierzkąc młody/ Ale áni wſtał żywy. KochFrag 21.
2. Któremu ktoś oddał boską cześć, uznał za boga (1): Teraz iuż do onych Oyczyſtych bożków idźćie/ od królá ſchwalonych/ Aż ſprawcá wſzyſtkich rzeczy nigdy nie zgáſzoną Pochodnią was obiáſni/ z niebá rozniéconą. GosłCast 19.

Synonimy: 1. potwierdzony; a. przyjęty; 2. poczczony, uczczony, uwielbiony.

Cf SCHWALIĆ

ALKa