| « Poprzednie hasło: ROSTRZELONY | Następne hasło: [ROSTRZYGAN] » |
ROSTRZYGAĆ (7) vb impf
rostrzygać (4), rozstrzygać (3); rostrzygać KwiatKsiąż, RejZwierc, SkarJedn, NiemObr; rozstrzygać LatHar, SarnStat, PowodPr.
o oraz a jasne.
| inf | rostrzygać | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | |||
| 1 | rozstrzygåm | ||
| 3 | rostrzygå | ||
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | rostrzygåł | m pers | rozstrzygali |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 3 | niechåj rozstrzygå |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by rostrzygåł |
inf rostrzygać (1). ◊ praes [1 sg rozstrzygåm.] ◊ 3 sg rostrzygå (1). ◊ praet 3 sg m rostrzygåł (1). ◊ 3 pl m pers rozstrzygali (1). ◊ imp 3 sg niechåj rozstrzygå (1). ◊ con 3 sg m by rostrzygåł (1). ◊ part praes act rozstrzygając (1).
Sł stp: rozstrzygać w innym znaczeniu, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.: rozstrzygać s.v. rozstrzygnąć.
- Decydować o czymś po rozważeniu
(7)
- Przen (1)
rozstrzygać przez kogo (1): Tákowey władzey vżywáli Apoſtolowie/ gdy przez Dyakony ſwe/ roznice pierwſzego zboru rozſtrzygáli PowodPr 21.
Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia w zdaniu nadrzędnym (1): á trzebá tám pilno ſłowká roſtrzygáć co ktho mowi. RejZwierc 36v.
»rostrzygać a skończać« (1): [powiadają] iż on wednie albo ſię cżwyczył około rycerskich rzecży/ albo ſprawy poddanych ſwych podług prawa roſtrzigał á skońcżał. KwiatKsiąż N4.
Synonimy: decydować, rozsądzać, rozwięzować.
Formacje współrdzenne cf STRZYC.
Cf [ROSTRZYGAN]
MN