Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BAWIĄC SIĘ

Następne hasło: BAWIĆ »

BAWIĄCY SIĘ (19) part praes act impf

bawiący się (17), bawiąc się (2) RejZwierc, WujNT.

się (12), sie (7).

a jasne.

Fleksja

sg
m	N	bawiący się, bawiąc się	f	N	bawiącå się
	G	bawiąc(e)go się		G	bawiąc(e)j się
	L			L	bawiąc(e)j się

pl
N	m pers	bawiący się
N	subst	bawiąc(e) się
G		bawiących się
D		bawiącym się
A	m pers	bawiąc(e) się
I	m	bawiąc(e)mi się

sg m N bawiący się (4), bawiąc się (2). ◊ G bawiąc(e)go się (2). ◊ f N bawiącå się (1). ◊ G bawiąc(e)j się (1). ◊ L bawiąc(e)j się (1). ◊ pl N m pers bawiący się (3). subst bawiąc(e) się (1). ◊ G bawiących się (1). ◊ D bawiącym się (1). ◊A m pers bawiąc(e) się (1). ◊ I m bawiąc(e)mi się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Zajmujący się, trudniący się, interesujący się czymś; spędzający na czymś czas (18)
2. Przebywający (1)

1. Zajmujący się, trudniący się, interesujący się czymś; spędzający na czymś czas [czym] (18): A był to narod tych Reyow záwżdy ćichy/ ſkromny/ poććiwy/ nie báwiąc ſie nigdi żadnemi ſwieckiemi ſpráwámi RejZwierc 273v; RejPosWstaw [110²]v; iż ich znam być ludzmi ćieleſnymi/ á iáko iedno bydło/ ćieleſnym ſie tylko/ á przyrodzonym rozſądkiem báwiącemi CzechRozm 123v; y ludźie prawdźiwie náukámi ſię báwiący/ wpowinney cżći niebędą oſzukáni. ModrzBaz 135, 39v, 40, 131v, 143; SkarJedn 94; SkarŻyw 328; Comessans ‒ Kołaciamij ſzie bawiącij. Calep 219b; Praedabundus ‒ łupieſtwem ſie bawiączi. Calep 831b; WujNT 148, Act 8/9, 1.Tim 5/13; SarnStat 706; Przytym brácia náſzy/ ludzie młodzi y domem ſię prozno báwiący/ mieliby vſtáwiczną ſłużbę y oſobne w rzemięśle Rycerſkim ćwiczenie VotSzl E4v, C3.

2. Przebywający (1): á my záś ták zacnego mężá/ miedzy námi ſie áż do śmierći báwiącego/ ledwo imię znamy ModrzBazBud ¶5.

Cf BAWIĆ SIĘ