[zaloguj się]
[pdf]

BDELIJUM (5) sb n indecl

bdelijum (3), bdelijon (1), bedola (1); bdelijum FalZioł (2), Leop; bdelijon : bedola BibRadz (1 : 1).

-l- (3), -ll- (2).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; a jasne.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

bot. Daucus Singidium L. (Rost); nazwa gatunku drzewa rosnącego w Azji i Afryce i jego żywicy; bdellium, blochon, bolchon, brochon, hadrobolon, malacha, malachra, maldaron Cn [bdelijum – rodzaj czarnego drzewa w Baktyryjanie Mącz 23d] (5): Nie ſamo [gumi jakoby smoła z drzewa ktore roście w Indyjej] bywa dawano/ Ale ſthrochą Bdelium á ſtrochą Ieripigri galijenowey FalZioł III [32]d, V 103; A byłá Mánná iákoby źiarnká Koryándrowe/ bárwy iákoby Bdellium. [Erat autem Man quasi semen coriandri, coloris bdelli] Leop Num 11/7; A oná Mánná podobna byłá źiárnu Koryandrowemu/ á bárwy tákiey iáko Perłábiała. (marg) W Zydowſkiem ſthoi Bedolá/ a w Greckiem Kryſztał. (‒) [Calep: hebr. bedholach] BibRadz I 83v. A złoto oney źiemie ieſt wyborne Támże też znáyduią Bdellion y kámień Onyx. BibRadz Gen 2/12.

Synonimy: gumi, »klej drzewny«.

KN