« Poprzednie hasło: BESTYJALNIK | Następne hasło: BESTYJALSKI » |
BESTYJALNY (2) ai
a jasne; tekst nie oznacza é; prawdopodobnie e jasne (tak w bestyjalski).
sg | ||
---|---|---|
m | A | bestyjalny |
pl | ||
---|---|---|
G | bestyjalnych |
sg m A bestyjalny (1). ◊ pl G bestyjalnych (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
W połączeniu szeregowym: Ktorzy [ludzie] [...] mieli być/ y ſpołu złącżeni: áby pod iedynem Páſterzem/ [...] zgodnie y ſpokoynie żyć mogli: obycżáiow ſwych dziwnycb/ grubych/ ſproſnych/ bydlęcych/ beſtyálnych/ poprzeſtawſzy. CzechRozm 114.
Przeciwstawienie: »nie ludzki ... bestyjalny«: ten zábijácz zda ſye być człowiekiem/ ále [...] nie ieſth/ dla tego iże zábićim rodźicow ſwoich/ nie ludzki/ ále więcey niż beſtyálny vczynek popełnił. GroicPorz 113.
Synonimy: bydlęcy, gruby, sprosny.
Cf BESTYJALSKI
BZ