[zaloguj się]
[pdf]

BEZRĘCZNY (2) ai

Tekst nie oznacza é; prawdopodobnie e jasne (tak w bez).

Fleksja
sg
n Abezręczn(e)
Lbezręcznym

sg n A bezręczn(e) (1). ◊ L bezręcznym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Uczyniony, dokonany nie rękami (tj. nie fizycznie, zewnętrznie), lecz w sposób duchowy, wewnętrzny (2):
Szeregi: »duchowny, bezręczny«: Ale to nie idzie zá tym/ áby dla tego/ iż przymierze lepſze y doſkonálſze trwa/ z ćieleſnego práwie w duchowne odmienione/ żeby też y obrzezánie ćieleſne ſtać miáło. Wyiąwſzyby kto o duchownym/ bezręcżnym/ to rozumiał CzechRozm 80.

»wnętrzny, bezręczny«: Bog roſkazawſzy zakonem Moyżeſzowym onego [obrzezania] vżywáć: obiecał ná potym inſze vcżynić/ iuż nie zakonne/ bo nie ćieleſne/ ktoreby rękomá cżłowiecżymi mogło być ſpráwione: ále wnętrzne/ bezręcżne/ ktorym ſam ſercá ludzkie obrzezowáć chćiał. CzechRozm 88.

Synonimy: duchowny, wnętrzny.

Cf NIERĘCZNY

KN