![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BĘBENNICZKA | Następne hasło: BĘBNAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BĘBENNIK (4)sb m
bębennik (3) Mymer1, BielKron, RejZwierc, bębenik (1) Calep.
Teksty nie oznaczają é; prawdopodobnie e jasne (tak bębennica).
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | bębennik | bębennicy |
| D | bębennik(o)m |
sg N bębennik (2). ◊ pl N bębennicy (1). ◊ D bębennik(o)m (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Bębnista, bijący w bęben; tympanista Mymer1, Calep (4): Mymer1 14v; Potym trębácżom y bębennikom/ takież wſżytkim pomilcżec kazano BielKron 330v; By k temu bębennicy Polſzcży przybijáli/ Potrzebną by muzykę nam ná wſzem dawáli. RejZwierc 120; Calep 1096b.
BC