[zaloguj się]
[pdf]

BIAŁO (11) av

biało (10), białło (1); biało : białło Calep (5:1).

biåło (4) RejWiz (2), RejPos, Oczko, biało (1) RejZwierc.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. O barwie, kolorze (ubioru, upierzenia, w terminologii lekarskiej); jasno; candide Cn (9): wieſz iż nogá boli/ Lecż ocżyma muśiſz to oględáć powoli/ [...] Byało álbo cżyrwono/ álbo iż śinieie. RejWiz 120; Ich to lékárſtwo niechay będźie właſné/ ná choróbę przyrodzóną/ kiedy nie porządnie/ kiedy biało/ y kiedy názbyt ciecze Oczko 23; Albatus – Vbielony, biało obleczony. Calep 49b; Albico ‒ Lſneſzie białło. Calep 49b; Candico — Szwiece ſzie biało. Calep 157b, 445b [2 r.], 549a.
Zwrot: »biało się rodzić«: Gdyż o krucżętoch ták powiedáią/ iż ſie biało rodzą RejPos 81v.
2. Czysto, do czysta (1): v ſtudniey pięknie biáło rzodkieẃ wypłokano RejZwierc 153v.
3. Dobrze, sprawiedliwie, słusznie (1):
Przysłowie: By obierał gdzye cżarno/ á gdzye białobywa RejWiz A9.

Synonim: 2. czysto.

Cf BIAŁY

LZ