[zaloguj się]
[pdf]

BLUŹNIĄCY (13) part praes act

bluźniący (12), bluźniąc (1) RejZwierz.

-ź- (7), -z- (6).

Fleksja
sg
mNbluźniący
Gbluźniąc(e)go
Abluźniąc(e)go, bluźniąc
pl
G bluźniących
D bluźniącym
A m pers bluźniącé
I m bluźniąc(e)mi

sg m N bluźniący (1). ◊ G bluźniąc(e)go (1). ◊ A bluźniąc(e)go (2), bluźniąc (1). ◊ pl G bluźniących (2). ◊ D bluźniącym (3). ◊ A m pers bluźniącé (2); -é (1), -(e) (1). ◊ I m bluźniąc(e)mi (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znieważający słowem albo postępowaniem Boga lub świętych; ubliżający temu, co dotyczy wiary i religii (13): MIloſciwy pán Iezus/ [...] widzątz weſelące ſie/ ij ſlyſſątz bluźniącé krzyżowniki/ [...] Oto ſie nie rozgniewál OpecŻyw 143v.

bluźniący kogo, co (8): LubPs R3; Gdy ſłyſzyſz kogo bluźniąc/ imię Páná ſwego/ Sprzećiẃ ſie iego mocy RejZwierz 43v; BudBib 2.Mach 10/4; SkarJedn [A*2]v; Ianá Kániná Doktorá lekárſkiego/ Nigromántyká/ Heretyká/ Bogárodzicę bluzniącego/ [Antoninus] ſpalic dał. SkarŻyw 414; go żaden nie widźiał áby ſię o iákąkolwiek inſzą rzecż bárźieý obruſzyc miał/ iáko kiedy ſłyſzał kogo wiárę powſzechną bluźmącego. WysKaz 42; PowodPr 28; SkarKazSej 703a.

Szeregi: »bluźniący i prześladujący«: ktore gwałcenie/ nie dwáy świádkowie/ ále świát pełen niewiernikow tym ſie gorſzących ywiárę krześciáńſką bluźniących y prześláduiących wyświadcża? PowodPr 28.

»szalony a bluźniący«: iákiemi ſſalonemi głoſy á bluzniącemi iuż dawno ieſt zelżone ſwięte ymię twoie. RejPs 109v.

a. W funkcji rzeczownika (3): A bluźniącym odpowieda/ vkáżuiąc ſwoię zacność. WujNT 338.

bluźniący kogo czym: gdźie wiernemu nie wolno kupic y przedáć/ [...] to báłwochwálſtwem ſwym Bogá bluźniącym/ wſzytko wolno. CzechEp 60.

Szereg: »ani świętokradźca ani bluźniący«: Abowiemeście przywiedli te ludźie/ áni świętokradźce/ áni bluźniące boginią wáſzę. WujNT Act 19/37.

Cf BLUŹNIĆ

BZ