Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BŁAŹNIEĆ

Następne hasło: BŁAŹNIWY »

BŁAŹNIENIE (2) sb n

Fleksja

N sg błåźni(e)ni(e) (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Wyśmiewanie się, szydzenie, drwienie z kogoś (2)

Wyśmiewanie się, szydzenie, drwienie z kogoś; derisus, ronchus Mącz [z kogo] (2): Ronchus aliquando significat, Náśmiewánie/ błaźnienie z kogo. Mącz 358c, 356a.

Synonim: naśmiewanie.

Cf BŁAŹNIĆ