[zaloguj się]
[pdf]

BŁAŹNIĆ (23) vb impf

a pochylone.

Fleksja
inf błåźnić
indicativus
praes
sg pl
1 błåźnię
2 błåźnisz błåźnicie
3 błåźni błåźnią
praet
sg pl
2 m m pers błåźnili
3 f błåźniła m an
fut
sg
2 f błåźnić będziesz
conditionalis
sg
3 n by błåźniło

inf błåźnić (3). ◊ praes 1 sg błåźnię (1). ◊ 2 sg błåźnisz (5). ◊ 3 sg błåźni (7). ◊ 2 pl błåźnicie (1). ◊ 3 pl błåźnią (1). ◊ praet 3 sg f błåźniła (1). ◊ 2 pl m pers błåźnili (1). ◊ fut 2 sg f błåźnić będziesz (1). ◊ con 3 sg n by błåźniło (1). ◊ part praes act błåźniąc (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

1. Zachowywać się po błazeńsku, niepoważnie; błaznować (1):

błaźnić co: Captare risum, Błaźnić ládá co áby mu ſie śmiano. Mącz 356a.

2. Oszukiwać, zwodzić; infatuare Cn (16):

błaźnić kogo, co (14): KromRozm I A4; [mędrkowie wypisywali] Iáko Wenus błaźniłá proſtaki ná ſwiecie RejWiz 5; Ale cżemu wżdy ták ſwiát ſwą ſpráwą draźniſz/ A tego pocżćiwego młodzyeńcá przecż błaźniſz. RejWiz 27v, 16v, 28, 34, 41v, 161, 161v, 168v; RejZwierz 20v; Záthym Ennius/ czoż mie błaźniſz/ ázaſz ia nie znam twego głoſu. GórnDworz R5v; PaprPan L3. Cf Szereg.

błaźnić kim, czym (5): KromRozm I A4; MurzHist O3v; RejWiz 28; Ten [sługa] rzekł/ pánie ſłyſzałem/ iż Doktor po łáźni/ Kazał ſie wam przeſypiáć/ ten ludźmi nie błazni. RejFig Dd8; [Wenus] Oná páni miłoſcią co Więc ludzi błaźni PaprPan L3.

błaźnić w czym: Długoſz tak nami wtyi larwie błáźnic będzieſz? MurzHist Q3v.

Szereg: »szalić i błaźnić«: IZ ſie teſz nie mnieyſze bluznierſtwo imieniá Bożego dzieie/ kiedy Mniſſki Swięćićie/ to ieſt/ ſſalićie y błaznićie. KrowObr 147v.
3. Wyśmiewać się, szydzić, drwić z kogoś; deridere Mącz (6): Per ridiculum, Błaźniąc/ náśmiewáyąc ſie. Mącz 355d.

błaźnić z kogo (5): Risus factus est, W ſmiechowisko ſie wſzem obróćiło/ ládá kto błaźni z niego. Mącz 356a, 339c, 355d [2 r.], 356a.

Synonimy: 2. szalić; 3. naśmiewać, szydzić, śmiać się.

Formacje pochodne: pobłaźnić, zbłaźnić; obbłaźniać, pobłaźniać; błaźnieć; błaznować, pobłaznować, zbłaznować.

Cf BŁAŹNIENIE

KN