« Poprzednie hasło: [POBŁAŹNIAĆ] | Następne hasło: POBŁAŹNIĆ SIĘ » |
POBŁAŹNIĆ (18) vb pf
o jasne; -å- (15), -a- (3); -a- RejZwierz (2); -å- : -a- RejPos (2:1).
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | pobłåźnił |
f | pobłåźniła | |
n | pobłåźniło |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był pobłåźnił |
f | była pobłåźniła | |
n | było pobłåźniło |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś pobłåźnił |
praet 3 sg m pobłåźnił (5). f pobłåźniła (8). n pobłåźniło (1). ◊ plusq 3 sg m był pobłåźnił (1). f była pobłåźniła (1). n było pobłåźniło (1). ◊ con 2 sg m byś pobłåźnił (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
- Oszukać, zwieść, ogłupić wiele osób
(18)
- Przen
(7)
- a) O świecie, fortunie (5)
- Przen
(7)
pobłaźnić czym (5): RejAp 142 [2 r.]; RejPos 260, 260v; Ono gdy Máchometh ná wſchód ſłóńcá ludźie pobłaźnił baykámi ſwemi/ ná zachód ſłóńcá P. Bog weyrzéć raczył BiałKat 128v.
pobłaźnić czym (1): A Páná [tj. Boga] miey ná piecży ábyś go nie draźnił/ Bobyś tym wierz mi wſzytko ná koniec pobłaźnił. RejWiz 80.
pobłaźnić czym (2): RejAp 199; Lecz iáko ſámá [Fortuna] oczy záſłoniłá/ Ták ſwym pochlébſtwem ludźi pobłaźniłá KochPieś 35.
W porównaniu (1): Lecż ich [ludzi] wiele vnośi ſwiecka krotochwilá/ Ktory [świat] ie ták pobłaźnił iáko iáki wiłá. RejWiz 53v.
Synonimy: nawilić, okłamać, omamić, omylić, oszalić, oszukać, oszwabić, oszydzić, podejść, zdradzić, zmylić, znieść.
Formacje współrdzenne cf BŁAŹNIĆ.
Cf POBŁAŹNIONY
MMk, RS