[zaloguj się]
[pdf]

OSZWABIĆ (2) vb pf

prawdopodobnie jasne (tak w o-); a pochylone.

Fleksja
praet
pl
3 m pers oszwåbili
conditionalis
sg
2 m oszwåbiłby

fut 3 sg oszwåbi (1). ◊ 3 pl oszwåbią (1). ◊ [praet 3 pl m pers oszwåbili. ◊ con 2 sg m oszwåbiłby.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Oszukać, okpić, podejść; circumducere, decipere, defraudare, deludere, emungere, fallere, fraudare, fucare, inducere in errorem, intervertere, ludere, pervertere, supplantare Cn [kogo] (2): Zaſz nie ma dziwnych wabow co nas ktemu wabyą/ Ale wierz mi zlećiſzli iże cie oſzwabyą. RejWiz 103v; Prośi ná hálbę Winá/ prośi y ná drugą: [...] Dodawa dobrey myśli: pełnymi dogrzewa: A owdzie opoiwſzy błazná/ zrozumiewa. A gdy go iuż doleie/ z kárcżmy go wywabi Miedzy gory: tám go iuż do końcá oſzwabi. Porwie go z towárzyſtwem ná Turecką ſtronę KlonWor 26; [Dolis me deluderis. Oſzwabił by mie. TerentMatKęt B7].
2. [Pozbawić kogoś czegoś; attondere, nudare, orbare, spoliare, tondere Cn [kogo z czego]: A to y mnie że to człek miał wżdy kęs vrody/ Ieſcze y koniá wźiąwſzy/ oſzwabili z brody. Albertus B4.]

Synonimy: 1. okłamać, omamić, omylić, oszalbić, oszukać, oszydzić, zmylić, zwieść; 2. obłupić, obrać, odrzeć, ogolić, ogołocić, okraść, złupić.

Formacje współrdzenne cf SZWABIĆ.

EW