![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BŁOCINA | Następne hasło: [BŁOCIZNA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁOCISTY (6) ai
o jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | błocisty | f | N | błocistå |
sg m N błocisty (4). ◊ f N błocistå (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Przymiotnik od „błoto”:
1. Pokryty błotem, pełen błota; zanieczyszczony, zabrudzony błotem; lutosus Mącz, Cn; lutulentus Mącz, Cn; caenosus Cn (3): Lutosus, Błoćiſty/ vkalány Mącz 200d; Lutulentus, idem Lutulentus sus, Błoćiſta świniá. Mącz 200d.
Przysłowie: By ſnać świniá błoćiſta vbrawſzy ſye w złoto Przyſzłá: áli świnię cczą PudłFr 74.
2. Błotnisty, bagnisty, mulisty; limosus Mącz; labosus, lutarius, lutensis, paludosus, palustris Cn (1): Limosus, Káliſty/ Błoćiſty/ Lgnący Mącz 194a.
*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Limosus ‒ Błocziſti. Calep 605a, 620a.
Synonimy: 1. ukalany; 2. kalisty, lgnący.
LZ