Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: LĘŻENIE SIĘ

Następne hasło: LGNĄĆ »

LGNĄCY (7) part praes act

lgnący (5), lnący (2), [lgniący]; lgnący LubPs, BielKron, Calep; lgnący : lnący Mącz (2 : 2).

Fleksja

sg
m	N	lgnący	f	N	lgnącå	n	N
	G			G			G	lgnąc(e)go

pl
N	subst	lnące

sg m N lgnący (3). ◊ f N lgnącå (2). ◊ n G lgnąc(e)go (1). ◊ pl N subst lnące (1).

Sł stp: glący (?), Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

1. Klejący się, lepiący się (3)
2. Grząski (4)

1. Klejący się, lepiący się; viscosus Mącz, Calep, Cn; viscatus Mącz, Cn; tenax Calep, Cn; glutinosus Calep; lentus, piceatus, viscidus Cn (3): Mącz 499c; Viscosus. Quod est tenax, glutinosum – Liepiaſti, lgnąci. Calep 1129b.

W przen (1): Viscata munera et hamata pro eodem, Lnące dáry. Mącz 499c.

2. Grząski; fungosus, limosus Mącz (4): Byłá tám rzeká barzo lgnąca ktorą zową Podrug BielKron 309v; Fungosa terra, Lgnąca álbo ługowátá ziemiá. Mącz 140d, [194]a; [Tam droga zła, lgnąca, którąśmy naprawić rozkazali. LustrDróg 68; ále niżli tám do Ożowá przyiecháli/ muśieli ſie kilká rázy płáwić/ bo tám rzeki gęste/ Ieźiorá głębokie/ y błotá lgniące. BielKron 1597 630].

W przen (1): Rácź mię wyrwáć s tego błotá ták bárzo lgnącego LubPs Q.

Synonimy: 1. klijowaty, lepiasty, lepisty; 2. błocisty, błotny, kalisty, ługowaty.

Cf LGNĄĆ