[zaloguj się]
[pdf]

LGNĄĆ (8) vb impf

lgnąć (4), lnąć (4); lgnąć RejRozpr, StryjKron (2); lnąć BielKron, RybGęśli; lgnąć : lnąć Mącz (1 : 2).

Fleksja
inf lgnąć
indicativus
praes
sg pl
1 lgni(e)my
3 lnie lną
praet
pl
3 m pers lgnęli
m an lgnęły

inf lgnąć (1). ◊ praes 3 sg lnie (1). ◊ 1 pl lgni(e)my (1). ◊ 3 pl lną (3). ◊ praet 3 pl m pers lgnęli (1). m an lgnęły (1).

Sł stp: glący s.v. glnąc (?), Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Przylepiać się, przylegać do czegoś; tu w przen; adcorporari, adhaerere, affigi, inhaerescere, lentescere, obhaerescere Cn [na czym] (1): Resilire dicitur Mamma, quando sterilescit. Ab hoc crimen resilit. Niezoſtoyiſie álbo nie lnie żadna niecnotá ná tym. Mącz 365c.
2. Skłaniać się, garnąć się do kogoś, do czegoś; adhaerescere Cn (3):

lnąć do kogo (1): Ci ſą wſzyſcy w náſzey rocie [w rocie pokusy]/ Bo nie chcieli być w robocie/ Zádnego nie przyniewalam/ Sámi ludźmi námi ſzalą/ Práwie do nas lną przezdzyęki BielKom D2v.

lnąć na co (1): Thymus vel thymum, Ziele ná którego kwiát pſzczoły niewymownie lną/ włoski wrzos. Mącz 455c.

W przen (1):
Zwrot: »na ręce [komu] lgnąć« (1): Ad complexum alicuius currere, Ná ręce komu lgnąć. Mącz 304a.
3, Grzęznąć; haesitare, inhaerescere Cn (4): Bo konie Litwie lgnęły w leſiech onych błotnych StryjKron 517, 702; Bláde ćienie lną w ſtáwiech gdźie ſię ſmołá dymi. RybGęśli B2.
W przen (1): A my ſnadz práwie ná ſuſſy Vwiąznęliſmy po vſzy A co dáley więcey lgniemy Ieſzli ſpołu nie dzwigniemy RejRozpr Gv.

Formacje współrdzenne: nalgnąć, przylnąć, ulgnąć, zalnąć, przylinać.

Cf LGNĄCY, LNIENIE

KN