[zaloguj się]
[pdf]

BŁOGOSŁAWIĄCY (3) part praes act

Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie oba o jasne (tak w błogosławić); a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg
m Abłogosławiąc(e)go
pl
D błogosławiącym
A m pers błogosławiących

sg m A błogosławiąc(e)go (1). ◊ pl D błogosławiącym (1). ◊ A m pers błogosławiących (1).

Sł stp s.v. błogosławić, Cn, Linde brak.

Życzący dobrze; udzielający błogosławieństwa; benedicens Vulg (3):

błogosławiący komu (2): Będę błogoſłáwił błogoſłáwiącym tobie/ á będę pzeklinał [!] ty ktorzy ćię przeklináią. BibRadz Gen 12/3; Syná ſwego poſłał go wam błogoſłáwiącego: áby ſię náwroćił káżdy od złośći ſwey. WujNT Act 3/26.

błogosławiący kogo: Y vbłogosłáwię błogosławiących ćię/ a klnącego ćię przeklne BudBib Gen 12/3.

Cf [BŁOGOSŁAWICIEL], BŁOGOSŁAWIĆ

ZZa