[zaloguj się]
[pdf]

BOBROWAĆ (3) vb impf

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf bobrować
indicativus
praes
pl
3 bobrują

inf bobrować (2). ◊ praes 3 pl bobrują (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Pływać w wodzie albo brodzić w błocie jak bóbr; facere iter pluvio tempore; per loca palustria gradiri, grassari in aquis, in paludibus Cn (3): A ieſli ſzkutá vwiąźnie ná haku/ [...] Iuż tu bobrowáć w tákowey przygodźe [!]/ Iuż prziydźie brodźić y nurzáć ſię w wodźie. KlonFlis H4v.
W przen (2): A z tych náwáłnośći nie vſtáwicżnych wiárek/ w ktorych z łodki ś. Piotrá wypadſzy/ mizernie bobruią/ do tegoż portu kośćiołá Rzymſkiego/ do teyże ś. ſtolice ſię obroćili. ReszList 143; KochFrag 15.

Synonimy: brodzić, nurzać się.

ZZie