a. Zdanie przyczynowe w postpozycji (26): BierRaj 23; A ſám racż chodzitz przed nami/ Bociém poblądziémy ſami. OpecŻyw 177, 39; Gdy przyąl plecz czlouyeczey natury, to począczye przeuyſſylo wſzytky począczyą Boczyem ſyn bozy pocżął ſyą duchem ſzwyątym wczyſtey panny zyuoczye PatKaz II 73, 40v, 41, 42v, 50, 69 (9); Otworz ocży twe á patrz na ſmutek/ á na potrzeby moie, bociem nie wſprawiedliwoſciach mogich kładę modlithwy przed oblicżnoſcią twoią/ Ale w ſmiłowaniu twogim wielkim. TarDuch A2, A5v; Słowa ſą piſma ſwiętego Ecleſiaſticus VIII. Czci lekárza dla potrzeby/ bociem iego ſtworzył nawyſzſzy FalZioł +2, II 18d; FalZiołUng V 119v; MiechGlab 8; Wzgardziłes wſzytkimi ktorzy odchodzą od ſądow twoich boćiem nieſprawiedliwa ieſt ich myſl/ WróbŻołt 118/118, 85/2, 5, 148/5; Leop Thren 1/20; po czwartym dniu/ iuż ſye puſzczáć [krwi] niegodźi : boćiemby chorego thym zemdlił więcey SienLek 33, 13y.

b. Zdanie przyczynowe w antepozycji (1):

Połączenie: »bociem ... a przeto«: boczyem anyelyt telko uyedzą zobyauyenya ducha ſzwyątego czo yeſt uolą boſką A przetoſz uznawſzy tą mylą panną bycz początą a ona ma bycz matka ſynu bozemu yąly ſyą ueſelycz uyeſyelem uyelkyem PatKaz II 51v.

c. Zdanie przyczynowe wtrącone (1): ſzliſmy na poſiedzenié ij na oznanie z ludźmi (bocie^m miedzy ludźmi/ a nie miedzy drzewiną nám vſtawiono mieſzkaćz) prziſzliſmy tedi do miaſta ForCnR D4v.