[zaloguj się]
[pdf]

BODAJŻE (28) pt

bodajże (27), bogdajże (1) PaprPan.

o oraz e jasne, a pochylone.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

1. Występuje w wypowiedzeniach wyrażających życzenie, przekleństwo, zaklinanie się, pozdrowienie itp.: oby, niechby, żeby (27):
A. W zdaniach (21): RejJóz K2v; RejFig Aa6v; BibRadz Tob 3/10; iął mowić. Bodayżeś ſie ty thu do ſmierći nie wroćił. GórnDworz Q8; RejZwierc 109v; PaprPan V2v; Bodayżeś ty był nigdy Sparty nie náwiedził KochOdpr Bv; KochPs 49, 50, 169; KochPieś 14; PudłFr 17, 29; WujNT Gal 5/12, s. 664; Bodayże tá ná długość/ rádość pánowáłá PaxLiz D2.
Frazy: »bodajże Pan Bog mnożył«: Bodayze cie miły pan Bog ieſzcże więczey mnożył RejJóz P.

»bodajże zdrow (był)« (3): pozdrowił ią/ mowiąc/ bodayże zdrowá przyieżdżáłá miła corko BudBib Tob 11/15; Vſną zemną: bodayże zdrow wymyſlał trunki. PudłFr 52; Bodayże Wáſzmość zdrów był/ łáſkáwy Práracie [!]. WyprPl B4v.

a. W połączeniu z partykułą „by” (1): Bodayże bych był ráczéy kolebkę kołyſał/ Y z drugiemi nieważné mamkom pieśni piſał KochTr 4.
B. W oznajmieniach (6): RejKup Rv; Bodayże wam ſmród w gębę/ mili pijánice/ A trąd ná twarz KochPieś 21.

Połączenie: »a bodajże« (2): [powiedział Pukarzowski] A bodayże go zábitho/ mogłći wżdy gdzie indziey trefiáć GórnDworz T [idem] WerGośc 252.

Frazy: »bodajże zabit(o)« (4): bodayże ty zábit y z myſliwſtwem twoim RejFig Cc3v; GórnDworz R4v, T; WerGośc 252. Cf »a bodajże«.
2. Wyraża przypuszczenie, prawdopodobieństwo, możliwość bliższą prawdy: kto wie, czy, może, chyba, raczej (1): notario dixit ita: Boday sze thy pysalesz, czya dyabel boday wszyal ZapMaz VII Z 19/186v.

Cf BODAJŻEĆ

ZZie