Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [BURZNIK]

Następne hasło: BURZONY »

BURZON (4) part praet pass impf

burzony (1), burzon (1), borzon (1), borzony a. borzon (1); burzony KochMuza; burzon BudBib; borzon LubPs.

Pierwsze o z tekstów nie oznaczających ó, drugie o w odmianie złożonej jasne.

Fleksja

sg
m	N	burzon	f	N	burzonå

pl
N	m pers	borz(e)ni

sg m N (praed) burzon (2). ◊ f N burzonå (1). ◊ pl N m pers borz(e)ni (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Niszczony, rujnowany, pustoszony, druzgotany, nękany (4): Nie raz Troiá burzona KochMuza 27; BudBi Is34/10.

W przen (2): Y wiele kroć/ też byli wielkiem ſtráchem borzeni od nieprzyiaćioł ſwoich RejPs 114v; LubPs A4.

ZZie