Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CHRAPAŁA

Następne hasło: CHRAPEK »

CHRAPANIE (5) sb n

chra- (2) Mącz, SienLek, chrå- (2) RejZwierc, ModrzBaz; drugie a jasne, e pochylone (tak Cn).

Fleksja

	sg
N	chrapanié
G	chrapaniå

sg N chrapanié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ G chrapaniå (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. chrapać, chrapot.

Znaczenia

1. Wydawanie gardłowych dźwięków podczas snu (3)
2. Wydawanie ochrypłego głosu (2)
- a. O parskaniu konia (1)

1. Wydawanie gardłowych dźwięków podczas snu; ronchus Mącz, Calep, Cn (3): Ronchus, Chrápánie we ſnie. Mącz 358c; Ale ieſt ich wiele tákiego przyrodzenia/ ktorzi z málucżkiey rzecży łácno biorą wielkie obráżenia. Z ledá słowecżká/ [...] z świſtánia/ z chrapánia [ex stertendo]/ zębow śćiſkánia/ páznogciá gryźienia ModrzBaz 66; Calep 924a.

2. Wydawanie ochrypłego głosu; gutturis stridor Cn (2):

Szereg: »drapanie, chrapanié, sapanie« (1): y inych wiele nadobnych przypadkow/ iáko drapánie/ chrapanié/ ſapánie/ ſnádnie przypáśc może. RejZwierc 14.

a. O parskaniu konia (1): będźie miał vlżenié w głowie: á toc też y do chrápánia dobre. SienLek 165.

Synonim: 2. sapanie.

Cf CHRAPAĆ, CHRAPIENIE