CHRAPAĆ (28) vb impf
chrapać (27), chrapiać (1); chrapać RejWiz (5), RejZwierz (2), Mącz (3), HistRzym, RejZwierc (7), KochFr, WerGośc, Calep (3), CzahTr; chrapać : chrapiać March2 (3 : 1).
chrå- (15), chra- (10); chrå- RejWiz (5), RejZwierz (2), RejZwierc (7), KochFr; chra- March2 (4), Mącz (3), HistRzym, WerGośc, CzahTr.
Fleksja
inf |
chråpać, chråpiać |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
chråpię |
|
2 |
chråpisz |
|
3 |
chråpi, chråpie |
chråpią |
fut |
|
sg |
3 |
m |
będzie chråpåł |
conditionalis |
|
sg |
2 |
m |
byś chråpåł |
3 |
m |
by chråpåł |
inf chråpać (6), chråpiać (1). ◊ praes 1 sg chråpię (3). ◊ 2 sg chråpisz (1). ◊ 3 sg chråpi (6), chråpie (5); -i KochFr, WerGośc; -e RejWiz (2), RejZwierz, Calep; -i : -e RejZwierc (4 : 1). ◊ 3 pl chråpią (2). ◊ fut 3 sg m będzie chråpåł (1). ◊ con 2 sg m byś chråpåł (1). ◊ 3 sg m by chråpåł (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
Wydawać gardłowe dźwięki podczas snu; mocno spać;
ronchissare, stertere Mącz, Calep, Cn; ducere ronchos Mącz; proflare Cn (18):
Bo to wdzyęcżna rzecż ciáłu by odpocżynęło/ A onym ſnem roſkoſznym ćichucżko záſnęło. Nie owák z opiłym łbem gdy iáko wilk chrapie RejWiz 31;
Złodzyey ſie pod dom kopa/ drugi oknem lezye/ Trzeci ſtoiąc zá węgłem ieſli chrapiſz ſtrzeże. RejWiz 94,
66;
RejZwierz 140v;
Mącz 358c [
2 r.],
415b;
HistRzym 92v;
RejZwierc [782]v;
KochFr 133;
Calep 313a,
924a,
1005a;
Ktoby ſię z tobą vkładł nie wierzę by chrápał/ Boby ſię bał żeby mu zádká nie podrápał. CzahTr L2.Szereg: »spać i (a) chrapać« (4): a pomáłey chwili Márchołt potzął ſpác y chrápáć. March2 D2v, D2v [3 r.].
2.
Wydawać głos ochrypły, rzęzić, charczeć (9):
Miedźwiedź s ſkorámi. Mrucży/ ſápi/ pogląda/ iedno iż nie drapye/ Lecż przedſię by łápę sſał/ ſchyliwſzy ſie chrapye. RejZwierz 106;
áliśći chłopu chrapi w gárdle iáko naręcżney ſzkápie kiedy ſie ku gorze záciągnie RejZwierc 61v [
idem WerGośc 235],
62,
69v;
WerGośc 235.Szereg: »chrapać, sapać« [szyk 2 : 1] (3): Sápi/ Chrapye/ á káſzle/ ná brzuch ſobye pluie RejWiz 93; RejZwierc 3v, 61v.
a.
O zwierzętach (1):
Szereg: »chrapać, sapać« (1): Thákże też y woł będzie chrapał/ ſápał/ rogámi ſtrzęſał/ piaſek nogámi rozmietował. RejZwierc 75.
3. Mieć chrapkę [na co] (1): A onę iego nędzę inſzy márnie drapyą/ A od roku beſpyecżnie dawno ná tho chrapyą. RejWiz 104v.
Synonimy: 1. spać; 2. sapać.
Formacje pochodne: dochrapać się; chrapieć.
Cf CHRAPANIE
MM