[zaloguj się]
[pdf]

CHRZĘŚCIEĆ (7) vb impf

chrzęścieć (4), chręścieć a. chręścić (4), chrzęścić a. chrzęścieć (2); chrzęścieć Calag (3), StryjKron; chręścieć a. chręścić Mącz; chrzęścić a. chrzęścieć BielSpr, MWilkHist.

Tekst nie oznacza é.

Fleksja
inf chrzęści(e)ć
indicativus
praes
sg
1 chręszczę
3 chrzęści
praet
pl
3 subst chrzęściały

inf chrzęści(e)ć (3). ◊ praes 1 sg chręszczę (1). ◊ 3 sg chrzęści (1). ◊ praet 3 pl subst chrzęściały (1). ◊ part praes act chrzęszcząc (1).

Sł stp: chrzęścić, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Wydawać odgłos uderzania czegoś o coś; dźwięczeć, chrobotać, zgrzytać; strilere Mącz, Calag; strepere Calag (7): Strideo, Skrzipię, kwiczę/ piſzczę/ zgrzitam albo rzężę/ dawam dźwięk/ chręſzczę. Mącz 420d; Zgrzytáć. Chrzęśćiec. Stridere. Calag 310a, 381a, 584a.
a. O zbroi (3): BielSpr 6; grzmot gdy zbroie o zbroie chrzęſciáły StryjKron 622.

chrzęścieć czym (1): Y pádnie ná źiemię chrzeſzcząc zbroią. MWilkHist C4v did.

Synonimy: chrościć, kwiczeć, piszczeć, skrobotać, skrzypieć, zgrzytać.

Cf CHRZESZCZĄCY, [CHRZĘSZCZENIE]

MM