[zaloguj się]
[pdf]

CHUDZIK (7) sb m

Fleksja
sg pl
N chudziki
G Chudzika chudzik(o)w
A chudzika chudziki
V chudzikowie

sg G Chudzika (1). ◊ A chudzika (1). ◊ pl N chudziki (1). ◊ G chudzik(o)w (1). ◊ A chudziki (2). ◊ V chudzikowie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów) s.v. chudziec.

1. Biedak, człowiek niskiego stanu (1): A żadnego chudziká ſtokroć mężnieyſzego/ Nie wſpomnią/ ále w páná tkáią męſtwo iego. PaprPan Gg.
2. Zwierzę domowe chude, mizerne (5): Około świni y chudźikow porządek ma bydź GostGosp 110, 88, 120, 167. [Tu tylko o świniach.]
W przen (1): Y będę páſl bydło ná ſtrácenie (oddáne) przetho o chudzikowie ſtádá [o pauperes gregis] Leop Zach 11/7.
3. n-pers (1):
Zestawienie (1): kabath skorzany czerwony y ſuknya schara vkradl, kthore zaſtawyel wblozeyewye v pyotra Chudzika kaczmarza LibMal 1545/104.

Synonimy cf CHUDZIEC.

Cf CHUDAK, CHUDY, CHUDZIASZEK, CHUDZIEC, CHUDZIĘ, CHUDZINA

AL