[zaloguj się]
[pdf]

CICHUCHNY (1) ai

Fleksja
sg
mNcichuchny
pl
N subst cichuchné

[sg m N cichuchny.] ◊ pl N subst cichuchné.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Dem. i intens. od „cichy”:
1. Spokojny, łagodny, nieporywisty (1): Raz lał déſcz/ á wiátry wſtáły: Raz záśię ćichuchné wiáły. PudłFr 21.
2. [Skromny, prosty, pokorny, potulny:
Szereg: »cichuchny a serca pokornego«: OBácżże [...] iżci on ieſt ćichuchny/ á ſercá pokornego. WujPos 1573 256 (Linde).]

Synonimy: 1. spokojniuchny; 2. dobrzuchny, pokorniuchny, prościuchny.

Cf CICHUCZKI

MM