CIELESNOŚĆ (44) sb f
cielesność (42), cielestność WróbŻołt (2).
Oba e oraz o jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
cielesność |
cielesności |
G |
cielesności |
cielesności |
D |
cielesności |
|
A |
cielesność |
cielesności |
I |
cielesnością |
|
L |
cielesności |
cielesnościach |
sg N cielesność (7). ◊ G cielesności (9). ◊ D cielesności (3). ◊ A cielesność (6). ◊ I cielesnością (9). ◊ L cielesności (3). ◊ pl N cielesności (1). ◊ G cielesności (2). ◊ A cielesności (3). ◊ L cielesnościach (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
1.
Strona cielesna w człowieku; przywiązanie do życia ziemskiego; żywot ziemski (17):
Miły panie racży te złe ludźie oddalić od dobrych ludzi ktorych mało/ abouiem cieleſtnoſc ich napełniona ieſt grzechow ciemnych [de absconditis tuis adimpletus est venter eorum]. WróbŻołt 16/14;
GórnDworz Mm2;
NApiſał Apoſtoł ś. Páweł o Heretykách y o odſzcżepieńcách: iż nádęći dumą ćieleſnośći [sensu carnis Col 2/18] ſwoiey głowy ſię/ powiáda/ nie trzymáią SkarJedn 40,
156;
ále go P. w tey trwodze y oney wielkiey pokuśie/ w ktorey zśćieleſnośćią [!] y zprzyrodzoną miłośćią walcżył/ trzy dni trzymáć chćiał. SkarŻyw 286;
y by byłá dobrze w ten cżás ieść chćiáłá/ tedy niemogłá/ aſz ćieleſność ktora w duchu nieiáko była zátłumioná/ k tobie przyſzłá. SkarŻyw 580;
Wzad ſzátánie: tego koſztuieſz co ludziom w ćieleſnośći miło/ nie tego co Bogu. SkarŻyw 598,
560,
572;
SkarKaz 84b.
Szeregi: »ciało i cielesność; ciało z cielesnością« (
3;
1):
Duſzá chce do dobrego/ á ćiáło y ćieleſność niechce SkarŻyw 261,
321;
SkarKaz 488a,
b.
»świat i cielesność« (1): Y krotko mowiąc/ zepſował ſię wſzyćiek dom Boży [...] y ſynowie kośćielni ſpogánieli/ y w świát ſię y ćieloſność [!] obroćili SkarŻyw 269.
a. Widomy, zewnętrzny objaw (2): Bo niemoże tho być/ áby z podobieńſtwá ktorey rzecży ćieleſney/ iſtność oney rzecży ktora ieſt przez ćiáłá/ poznaná być mogłá: ponieważ to być muśi/ áby podobieńſtwá rzecży mniey ćieleſnośći miáły y więcey duchownymi były/ niż ſą ony rzecży/ ktore podobieńſtwo wyraża KuczbKat 100; A co ſie tknie pożywánia Wiecżerzey Páńſkiey/ ábo ćiáłá Chriſtuſowego: tedy y w tym iáko y w ponurzeniu Chriſtuſá głupim cżynią/ y ćieleſność mu też y ćienie zakonne przycżytáią: á to gdy mowią/ iż ná duchownym ćiáłá Chriſtuſowego pożywániu doſyć CzechRozm 267v.
2.
Pożądliwość, żądza seksualna;
cupiditas Mącz; carnalitas, commiscendorum corporum libido, libido, libido voluptatis, res Venereae, sensualitas, Veneris damnosa voluptas, Venerea voluptas, Venus Cn (27):
PatKaz III 109v;
WróbŻołt M8v;
Imperare cupiditatibus, Popędliwość á cieleſność ſwą vſmierzáć/ dzierżeć ná wódzy. Mącz 280b;
BiałKat 61;
WujJud 13v;
SkarŻyw 59,
440,
503,
517,
558 marg,
560;
Y iuż ſię wſzyſtko pomieſzáło/ krew/ mężoboyſtwo/ złodźieyſtwo [...]: rodzenia odmiáná (to ieſt prze ćieleſność nieſłuſzną) małżeńſtwá nie gruntowność PowodPr 42,
38,
70 marg;
dźiękuię żem nie ieſt cudzołożnik. Y ten grzech iuż nie ma hámowánia/ żadnego karánia nań práwá Polſkié nie máią, ſzerzy ſię wſzędźie/ a idźie ćieleſność dáley. SkarKaz 351b,
83a.
W charakterystycznych połączeniach: umartwienie cielesności; w cielesności chodzić, żyć, żyjący.
Wyrażenia: »chęć do cielesności« (
1)
vcżułá zimie dziwną [!] w komorze liliey y rożey/ y innych niewymownych wonnośći kochánie: iſz ſpytáć małżonká muſiáłá/ coby to było ták dziwnego/ co wniey y chęći do wſzytkiey ćieleſnośći gáśiło. on zátym cżuiąc dar Boży wniey/ radzić iey cżyſtość wiecżną pocżął SkarŻyw 178.
»pokusa cielesności« (1): Z niewiáſty ſkuſzoney pokuſę ćieleſnośći powroſkámi wybił. SkarŻyw 462 marg.
Szeregi: »cudzołostwo i cielesność« (
1):
Práwo ludu Chrześćiáńſkiego/ wie to/ iż nierządność ćieleſna ieſt zakonem Bożym zákazána. A przećię vchodząc gęſtſzych cudzołoſtw y ſproſnieyſzych ćieleſnośći/ przegląda y ćierpi poſpolitych nierządnych domow PowodPr 41.
»namiętność i cielesność« (1): Bo gdy kto pokoiu od Páná Bogá dánego [...] ná woynę známiętnośćiámi y ćieleſnośćią náſzą [...] nie vżywa: náſtępuie ſwawola SkarŻyw 558.
»rozkosz i cielesność« (2): SkarŻyw 270; Z czego áni do wielkich cnot [...] áni do vmartwienia ćiáłá y ſwey woli/ ludźie ſię nie przywodzą: ále ráczey do roſkoſzy y ćieleſnośći y hárdośći pobudzáią. SkarKaz 242a.
»cielesność i rozpustność« (1): Chodźmy vczćiwie/ iáko we dnie: nie w bieśiádách y piiáńſtwách: nie w ćieleſnośćiách (marg) wł: w łożách, to ieſt, nie w porubſtwie áni w cudzołoſtwie. (‒) y roſpuſtnośćiách [in cubilibus et impudicitiis] WujNT Rom 13/13.
»cielesność i sprosność« (1): dáleko było vznánié Bożé od Pogáńſkiégo ludu: przeto też ſtráćili byli wſzytkę poczćiwoćc [!] żywotá/ vdawſzy śię w ćieleſność i/ y w inſzé ſproſnośći takowé BiałKat 13v.
»swowolność i cielesność« (1): W uśćieeh ich Chryſtus/ Evángelia/ y piſmo brzmi: a w ſkutkách ich/ ſwowolnośc y ćieleſność/ na ktorąſmy z przyrodżenia [!] łáſkáwi SkarŻyw 59.
»żądza a (i) cielesność« (2): GórnDworz Ff3; á concupiſcencya [!]/ to ieſt/ nierządney żądzey y ćieleſnośći/ rozumowi ſię ſprzećiwiáiącey nie było. SkarŻyw 260.
Synonimy: 2. lubieżność, nieczystość, żądza.
Cf CIELESIEŃSTWO, CIELNOŚĆ
HG, MM