[zaloguj się]
[pdf]

CIENCZYĆ (4) vb impf

cienczyć (3), cieńczyć (1); cienczyć SienLek (3); cieńczyć FalZioł (1).

Prawdopodobnie e jasne (tak w cienczeć).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 cienczy cienczą

praes 3 sg cienczy (2). ◊ 3 pl cienczą (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Czynić cieńszym; wychudzać, powodować zanik opuchnięcia [co] (4): Zaſię po⟨pioł tego małza,⟩ [...] z ⟨oleiem zmieszany y puchlinę⟩ cień⟨czy⟩. FalZioł IV 37b; SienLek 9v.

cienczyć w kim (1): Złe wilkośći w człowiecze ćienczą/ Czoſnek/ Cebulá/ Płodźiſzczek SienLek 9v.

Zwrot: »ciało cienczyć« (1): A záſye ćiáło ćienczy/ w gorącey ſye Wánnie kąpáć SienLek 5.

Synonimy: stęchnąć, stłumiać, suszyć, umniejszać, utęchnąć, wychudzać.

Formacje pochodne cf CIENCZEĆ.

MM