[zaloguj się]
[pdf]

CIĘŻEĆ (7) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 ciężeję
praet
sg
3 f ciężała
conditionalis
sg pl
3 m by ciężåł m pers
f by ciężała m an
n subst by ciężały

praes 1 sg ciężeję (4). ◊ [praet 3 sg f ciężała.] ◊ con 3 sg m by ciężåł (1). f by ciężała (1). ◊ 3 pl subst by ciężały (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

1. Być, stawać się ciężkim, przygniatać ciężarem, wagą; gravescere Mącz, Calep; ingravescere Calep, Cn; habere pondus Cn (6): Mącz 149c; Lecż by dobrze y kámień ciężał w puſtey ſkrzyni HistLan D4v; Ingravesco – Cziezſzim ſie ſtaię, czięzeię. Calep 536b, 465a.

ciężeć komu (2): Ribá żadna ich niema, to natura ſprawiła, gdiż paznochti z przyrodzenia ſą cięſzkie aby im nie ciężały w wodzie GlabGad D4v, B3v.

[W przen: Bo wednie wnocy ćięzáłá [gravata est] nádemną ręká twoiá Leop Ps 31/4 (Linde).]
2. Stawać się słabym, mdleć (1): Langueo, Mdleyę/ Ciężeyę. Mącz 183d.

Synonimy: 1. uciskać; 2. mdleć.

Formacje pochodne cf CIĘŻYĆ.

AL