« Poprzednie hasło: 2. CZCENIE | Następne hasło: CZCIĄCY » |
CZCIA (4) sb f
tścia (2), czcia (1), cca a. ćca a. czca (1), [tca]; tścia ZapMaz (2): czcia Mącz; cca a. ćca a. czca BartBydg.
a pochylone.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | czciå |
G | tści(e)j |
D | tści(e)j |
A | tcą |
sg N czciå (2); -å (1), -(a) (1). ◊ G tści(e)j (1). ◊ D tści(e)j (1). ◊ [A tcą].
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Matka żony lub męża, teściowa (4): socram alias tſczey ZapMaz II Ł 7/108, ZapMaz II T 1/451v; BartBydg 252b; Socrus, Czćia. Uxoris meae mater, Też świekrá zową niektórzi/ mężowa mátká. Mącz 398a; [A Ieſus przyſzedwſzy do domu Piotrowégo virzáł tcą [socrum] iego a ona w febrze leży MurzNT Matth 8/14 (Linde).]
Synonimy: świekra, świekrzyca.
AL