| « Poprzednie hasło: CZERWIENIEĆ | Następne hasło: CZERWIENIENIE » |
CZERWIENIEĆ SIĘ (6) vb impf
czerwienieć się (5), czyrwienieć się (1); czerwienieć się Mącz (3), Bud Bib, Calep; czyrwienieć się RejZwierc.
sie (5), się (1).
Pierwsze i drugie e jasne.
Fleksja
| indicativus | |||
|---|---|---|---|
| praes | |||
| sg | pl | ||
| 1 | czerwienieję się | ||
| 3 | czerwienieje się | czerwienieją się | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | czerwieniała się |
praes 1 sg czerwienieję się (2). ◊ 3 sg czerwienieje się (1). ◊ 3 pl czerwienieją się (2). ◊ praet 3 sg f czerwieniała się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Stawać się lub być czerwonym, ukazywać się w czerwonym kolorze; purpurare, rubescere Mącz; subrubere Calep (6): Nam rubellae vites et rubellae vineae appelatae sunt, Których ſie drzewo czerwienieye w rzezániu. Mącz 359a, 332b, 359a; wſzytkoć to ſą iáko iágody na głogu/ chociay ſie pięknie cżyrwienieią/ ále ſmaku w nich żadnego nie máſz/ á głog przedſię drapie. RejZwierc 52v; ſtolica też iego cżerwieniáłá ſię iáko ogień [thronus eius ut flammae ignis] BudBib Dan 7/9; Calep 1020a.
Formacje pochodne cf CZERWIENIĆ SIĘ.
ZZa