« Poprzednie hasło: CZWIERTOWANIE | Następne hasło: CZWIERZĄCY SIĘ » |
CZWIERTOWANY (5) part praet pass impf
czwiertowany (1), czwiertowan (1), ćwiertowany (2), ćwiertowan (1); czwiertowany BielKron, czwiertowan SkarŻyw; ćwiertowany OrzQuin (2); ćwiertowan BibRadz.
e oraz o jasne; w formach złożonych a jasne; w formach niezłożonych pochylone.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | ćwiertowany, czwiertowaͦn | n | N | |
A | A | czwiertowan(e) |
sg m N (attrib) ćwiertowany (2), (praed) czwiertowaͦn (2). ◊ n A czwiertowan(e) (1).
Sł stp brak, Cn: czwartowany, Linde XVII w.: ćwiartowany s.v. ćwiertować.
Znaczenia
1. Dzielony na części; quadripartitus Cn (1):
W przen (1): ábowiem ia/ z ſwoich thák zacnych rodzicow/ mogłám záwżdy zá bogátſzego Krolá iść/ niż zá ćię ná tho cżwiertowáne Kſięſtwo. BielKron 354.
2. Pozbawiony życia, zabity przez poćwiartowanie, rozsiekanie na części (4): áby káżdy narod/ pokolenie/ y lud roznych ięzykow/ ktoryby złorzecżył przećiw Bogu Sydráchá/ Miſáchá/ y Abdonagá/ áby był cżwiertowan [in frusta fiat]/ á dom iego niech będźie obrocon ná poſpolity wychod BibRadz Dan 3/29[96]; iż mię Wóyćik śćięty/ á Wiktoryn ćwiertowány nie dawno w Wilnie/ bárzo ſmucą/ y w nocy mię budzą OrzQuin Lv, L; w Genui ziemek iego z Walenciey o grzechy ſwe miał być iáwnie cżwiertowan SkarŻyw 310.
Cf CZWIERTOWAĆ
ZZie