Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CZYNSZOWNY

Następne hasło: (CZYNSZYK) »

CZYNSZOWY (9) ai

czynszowy (5), czyńszowy (3), czynszowy a. czyńszowy (1); czynszowy Leop, GostGosp (2), WujNT SarnStat; czyńszowy RejPos (2), ModrzBaz.

o jasne.

Fleksja

sg
m	N		f	N	czynszowå
	A	czynszowy		A	czynszową

pl
G		czynszowych

sg m A czynszowy (2). ◊ f N czynszowå (1). ◊ A czynszową (4). ◊ pl G czynszowych (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

Znaczenia

praw. Przymiotnik od „czynsz"; należący do czynszu; stanowiący opłatę; służący do płacenia czynszu (9)

praw. Przymiotnik od „czynsz"; należący do czynszu; stanowiący opłatę; służący do płacenia czynszu; censualis, censuarius, vectigalis Cn (9): y odwiesdz na brzeg do Niegowa albo do Slopska cynssową smolą zwyklem obyczaiem ZapWar 1549 nr 2657; A kiedyby dochod cżyńſzowy [aestinatio census] ſzácowano/ niełácnoby ſię licżbá vmnieyſzyłá ábo żołnierzow ábo pieniędzy ModrzBaz 121; Pámięć cżynſzowa. O ś. Marćinie cżynſz ma bydź odbieran wſzyſtek rázem GostGosp 70, 110; A ieſli dobrá ná Mniſzki przypádłé żadnych dochodów czynſzowych [nullos proventus pecuniarios JanStat 213] nie będą miáły SarnStat 209.

W charakterystycznym połączeniu: dochod czynszowy (2).

Wyrażenie: »myńca, moneta czynszowa, pieniądz czynsz owy« (2 : 1 : 1): Cżemu mie kuſićie pokryći ludzie? vkaśćie mi meńcę cżynſſową [Ostendite mihi numisma census]. Leop Matth 22/19; RejPos 250, 252v; WujNT Matth 22/19.

Synonim: hołdowny.

Cf CZYNSZOWNY