[zaloguj się]
[pdf]

DALMUCYJA (5) sb f

dalmucyja (3), dałmucyja (1), dalmacyja (1); dalmucyja : dałmucyja : dalmacyja KrowObr (2 : 1 : ‒), BielKron (1 : ‒ : 1).

Pierwsze i drugie a jasne.

Fleksja
sg pl
A dalmucyją dalmucyj(e)
L dalmucyjåch

sg A dalmucyją (1). ◊ pl A dalmucyj(e) (2). ◊ L dalmucyjåch (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z tych samych przykładów) s.v. dalmatyka.

Uroczysta szata liturgiczna [dalmucium Łac śr] (5): A ſą ludzie tego ſwiátá/ ktorzy dármo chleb iedzą nie nietzynią/ [...] iedno tylko proznuią/ [...] wkomżach y w dáłmuciach chodzą KrowObr 36v, 106v, 109; A thák Mikołay Pieniążek [...] Ianá Lelowſkiego [...] y inych wiele kthorzy przyimowali Rzymſkie proceſy/ [...] w dálmácyach s kośćiołá wywlokſzy z miáſta wyganiał BielKron 393v, 393v.

Cf DALMATYKA, DALMUCYJUM

HJ