[zaloguj się]
[pdf]

DNIOWY (7) ai

o jasne.

Fleksja
sg
mNdniowy fN
D Ddniow(e)j
A Adniową
Idniow(e)m I
pl
N m pers dniowi
G dniowych

sg m N dniowy (2). ◊ I dniow(e)m (1). ◊ f D dniow(e)j (1). ◊ A dniową (1). ◊ pl N m pers dniowi (1). ◊ G dniowych (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Przymiotnik od „dzień”; lucanus Mącz; diurnus Calep (7): Potym wnet vſłyſzeli głos Páná Bogá kthory chodził po ſádu z wiátrem dniowem [ad auram diei] BibRadz Gen 3/8; Lucanus, Dniowy/ Oświtły Mącz 198a; Calep 321b.
Wyrażenia: »jasność, światłość dniowa« [szyk 1 : 1] (1 : 1): Nie będzieſz iuż więcey mieć ſłońcá ku dniowey świátłości [ad lucendum per diem Vulg Is 60/19]/ áni iáſność Kſiężycá świećić tobie będzie. CzechRozm 120; SapEpit A4.

»dniowe sprawy« (1): Iſz cokolwiek on wednie cżynił/ [...] to wſzyſtko wieczor wſpominał/ iakoby od ſiebie dniowych ſpzaw [!] licżby pożądał KwiatKsiąż L2v.

Przen: Wyznawca prawdziwej wiary (1): Lecz my będąc dniowi [qui diei sumus]/ ieſteſmy trzeźwi/ oblekſzypáncerz wiáry y miłośći/ á przyłbicę nádzieie zbáwienia WujNT 1.Thess 5/8.

Cf CZTERYDNIOWY, CZTERDZIESTDNIOWY, CZTERZDNIOWY, DZIENNY, TRZYDNIOWY

LW