[zaloguj się]

DOBACZYĆ SIĘ (2) vb pf

Fleksja

inf dobaczyć się (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Domyślić się, wywnioskować; colligere Mącz (2): quantum ex ipsa re coniecturam fecimus, Yleſmy ſie mogli z rzeczy dobáczyć Mącz 162b; ex hoc potes colligere, Ztąd ſie możeſz dobáczić/ dorozumieć. Mącz 187c.

Synonimy: domniemać się, dorozumieć się.

Formacje pochodne cf BACZYĆ SIĘ.

LW