Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOBRORZECZYĆ

Następne hasło: [DOBROSŁAWIEŃSTWO] »

[DOBROSŁAWIĆ vb impf

Fleksja

2 pl imp dobrosłåwcie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

[Wysławiać, błogosławić (kalka lat. benedicere)]

Wysławiać, błogosławić (kalka lat. benedicere) [komu]: OThoż theraz dobroſlawćie Pánu [benedicite dominum]: wſſyſtcy słudzy Páńſcy. Leop Ps 133/1 (Linde).

Synonimy: chwalić, dobrorzeczyć, wielbić, wysławiać.

Cf [DOBRZESŁAWIĆ]]