« Poprzednie hasło: DOCHODZIĆ SIĘ | Następne hasło: DOCHODZONY » |
DOCHODZON (6) part praet pass impf
dochodzon (1), dochodzony (1), dochodzon a. dochodzony (4).
Pierwsze dwa o jasne, -ón (1), -on- (2).
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | dochodzón | f | N | dochodzonå |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | dochodzeni |
subst | dochodzon(e) |
sg m N dochodzón (1). ◊ f N dochodzonå (1). ◊ pl N m pers dochodzeni (3). subst dochodzon(e) (1).
Sł stp s.v. dochodzić, Cn brak, Linde XVIII w.: niedochodzony s.v. dójść.
Znaczenia
Ścigany na drodze prawnej, egzekwowany, upominany (6): GroicPorz oo3; Kmieć dla woyny Pruſkiéy zbiegły, w ſądzie zamkowym ma bydz dochodzón [in iudicio castrensi repetatur JanStat 1089] SarnStat 664, 662.
dochodzon czym (3) cf Wyrażenie.
Wyrażenie: »prawem dochodzon« (3): winá práwem Ziemſkim tylekroć/ ilekroć tego będźie potrzebá ma bydź ná záwitym roku dochodzona. [poena ... iure terrestri ... peremptorie exigenda JanStat 1093] SarnStat 655; poddáni vtriuſque ſexus zbiegli/ álbo gwałtem wźięći/ [...] máią bydź práwem dochodzeni/ y przywrácáni SarnStat 1154, 1178.
Cf DOCHODZIĆ
JZ