« Poprzednie hasło: [DOCHOWOWAĆ] | Następne hasło: DOCHRAPAĆ SIĘ » |
DOCHOWYWAĆ (10) vb impf
Oba o oraz a jasne.
inf | dochowywać | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | dochowywå, dochowuje |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | -by dochowywåł |
inf dochowywać (3). ◊ praes 3 sg dochowywå (3), dochowuje (1). ◊ con 3 sg m -by dochowywåł (1). ◊ part praes act dochowywając (1), dochowując (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w. s.v. dochować.
- 1. Strzec, przechowywać (4)
- 2. Dotrzymywać (6)
dochowywać czego (4): SarnStat 48; áby [...] ieden drugiemu ſzkody w ſąśiedztwie nie cżynił/ ále mu ſpolney y ſzczerey miłośći dochowywał. SkarKazSej 678a. Cf »wiary dochowywać«.
dochowywać co (2): Królowie Polſcy w ſwych Iurámenćiéch poprzyśięgáią té pręrogátiwy ſtanowi tému dochowywáć SarnStat 69, 125.
Synonim: 2. dotrzymawać.
Formacje pochodne cf CHOWAĆ.
JZ