[zaloguj się]
[pdf]

DOKĄD (271) av

-d (269), -t (2). ◊ dokąd (233), do kąd (38).

o jasne.

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XIX w.

1. Wskazuje czas trwania, granicę, kres: dopóki, kiedy, jak długo; zanim, aż; quamdiu, quandiu Vulg, JanStat, Cn; donec, quoad Vulg, Cn; dum, quousque, tandiu usque, usquequo Cn (179): Doktorom dokąd mamy wierzyć. KrowObr Rr3.
Frazy: »nie wiem dokąd« = bardzo długo (1): Aleć by to niebyło/ dobre y weſołe poſelſtwo/ y niebyłoby teſz dáremne odpuſztzenie grzechow [...] ieſliżeby ludzie/ po ſmierći w Cżyſcu mieli być/ y tám nie wiem dokąd ſię ſmáżyć? KrowObr 75v.

»pan Bog wie dokąd« (1): y dla théy máłéy rzeczy Vpuſty [!]/ któryćby ſtać mógł/ pan Bóg wié do kąd/ tedy zgnoiſz. Strum L4.

A. Wprowadza wypowiedzenie podrzędne (171):
a. Okolicznikowe czasowe (62):
α. Jak długo, póki (z czasownikiem o aspekcie niedokonanym) [w tym: cum con 3 r.] (58): OpecŻyw 63 [2 r.]; przetoż dokądes żiw i⟨mie⟩nia ſwego, kthores rękami ſwemi wypraczował vżyway BielŻyw 110; LibLeg 6/156v, 157v; LubPs G2v, Q3v, Q4v; KrowObr 67, 111v, 184v, 236 (6); Leop Deut 11/21; dopuśćmy ſię wádźić Sofiſtam do kąd będą chćieli GrzegRóżn L4v, B2v; KuczbKat 225, 230 [3 r.], 275, 435; KarnNap B4v, D2; KochPs 40, 44, 80, 113, 131 (7); StryjKron 522; KochJez A3; KochFr 52; ActReg 144; nagrodá ma ſie sſtáć vkrzywdzonému według ſłuſzności/ dokąd dóbr ſtawa. SarnStat 612, 12, 54; PowodPr 31, 32, 60; Kędy niechay powinną chwałę tobie dawam/ Y dokąd we mnie duſzá łáſkę twą wyznawam. CzahTr C3, [D2].

Połączenia: »dokąd ... dotąd« (3): KrowObr 106; KuczbKat 390; dokąd Bug ćichy wody ſwoie Nieśie do Wiſły/ dotąd imię twoie Trwáć będźie w vſtách ludu Rycerſkiego SzarzRyt Cv.

»dokąd ... poty« (1): Dokąd świát/ poty iego Pánowánie ſtánie. KlonKr A4v.

»dotąd (...) dokąd« (8): MetrKor 34/288 [2 r.], 37/1 [4 r.]; Dotąd mamy Doktorom wierzyć dokąd ſie zgadzaią s piſmem Swiętym. KrowObr 216v marg, 216v.

»poty ... poki ... dotąd« (1): Iż poti kroleſtwo twoie [...] będzye/ [...] poki ſie odemnie nie odwroći ſerce twoie/ á dokąd będzyeſz chodził wedle woley moiey y z ludem ſwoim. RejPos 350v.

»tak długo ... dokąd ... i poki« (1): Ktore ták długo będą pámiętliwe/ Iák mądrym w rádźie/ ták mężnym we zbroiey Dokąd dźielnośći poruczone twoiey Szyrokie potrwa Podole/ y poki W beſportny Euxin Dnieſtr poydźie głęboki. SzarzRyt C4v.

β. Zanim, dopóki nie (z czasownikiem dokonanym) [w tym: cum con 1 r.] (4): Ieſli ſię wycżyśći niepráwość tá wáſzá dokąd pomrzećie [si expiabitur inquitas haec vobis, donec moriamini] BudBib Is 22/14; Poślę też zá niemi miecż/ dokąd iych dokonam. [Et mittam post eos gladium, donec consumam eos.] BudBib Ier 49/37; BudNT 2.Petr 1/19; A obrony im żádney naſkrętney y cudowey nie obiecowano: ále rádſzey áż do końcá/ dokądby ſie wſzyſtkich licżbá ſpełniłá/ cżekáć kazano? CzechRozm 185.
b. Okolicznikowe czasowo-warunkowe (109):

Połączenia: »dokąd ... tedy« (1): Dokąd te trzy powinnośći porządkiem ſwym idą/ tedy też Nawá bywa beſpiecżna y pożytecżna PowodPr 2.

»tedy ... dokąd« (1): Prziymuię tedy Doktory y oyce ſwięte dokąd ſi[e] s ſlowem Bożym zgadzáią/ ále gdy ſie nie zgadzáią/ z ich łáſką/ y przyzwolenim/ to wſzyſtko na ſtronę odrzucam KrowObr B2.

α. Z zaprzeczeniem orzeczenia zdania głównego i podrzędnego; zanim, póki (z czasownikiem dokonanym w zdaniu podrzędnym) [w tym cum con 16 r.] (41): Nie będzieſz mocz cirpliwy być, dokąd woley ſwey nie przemożeſz. BielŻyw 85, 9; Diar 38; Leop Ios 7/12, 3.Reg 10/7, Cant 2/7, Ez 21/27, Matth 5/8 (9); BibRadz I 126a marg; bo morze nie przeſtánie ſwey gry/ dokął [!] z ſiebie vmárłego nie wyrzući. HistRzym 16; KuczbKat 395; WujJud 252; CzechRozm 80v, 160v, 161, 171v, 230 (15); CzechEp 249; Bo dokąd tá ſwawola pohámowána v nas práwem vprzywileiowánym nie będźie/ nie będźie nigdy w Polſzcże dobrze WerGośc 265; A dokąd mi ſye miły móy nie wróći/Zaden ná świećie troſki méy nie ſkróći. KochPieś 18, 8, 38; Ani Biſkup Poznáńſki święćić Opátá Lubinſkiégo ma/ dokądby Król Iego M. ná to niezwolił. SarnStat 206.

Połączenie: »dotąd, dokąd« (3): MetrKor 34/265, 37/2; áby dotąd/ dokądby tá ſummá nowa im zápłácona nie byłá/ té to dobrá z iego ręku y potomków iego nie wychodźiły SarnStat 441.

β. Z zaprzeczeniem orzeczenia zdania podrzędnego; zanim, póki (z czasownikiem o aspekcie dokonanym w zdaniu podrzędnym) [w tym: cum con 10 r.] (47): OpecŻyw [27]; FalZioł II 19b; tedy towarzyſz iego zany ſie ſtawił okrutnikowi y zaſtąpił iego dokądby zaſię nie przyſzedł. BielŻyw 30, 124; LibLeg 11/170v, 172; SeklKat Nv; Diar 66; ábyśćie ſie kiedy nád duſzámi ſwoimi ſmiłowáli/ y dokąd náwieki niezginiećie/ káiáli ſie grzechow ſwoich. KrowObr 220v, 38v, 70, 91, 221; Leop Lev 24/12, Deut 1/31, Ios 1/15 [2 r.], Ier 9/16, 44/27, Apoc 17/17; KochZuz ktv; BielKron 79; HistRzym 17v; RejPos 120v, 134v; CzechRozm 46v, 47, 84v; A donieś to moiemu Iendrzeiowi ſłowo/ Ze/ dokąd go nie widzę/ muśi mię być teſzno KochFr 52; KochPhaen 16; KochSz A3v; dokat to miedzinami niebedzie/ ze nagrody dobrem/ ázlem kari iednac niebedziecie/ co daley to wiecei przimnazac ſie bedzie ſzkodnikow* takowich PaprUp G4v; SarnStat 854, 858, 871, 1203; CzahTr I2, I3; SapEpit [B3].

Połączenia: »dokąd ... dotąd (2): dokad ſie nowego [zboża] nienárodzi/ dothąd będziećie ieść ſtáre. Leop Lev 25/22; KuczbKat 390.

»dotąd ... dokąd (1): Bog zakon przez Moyżeſzá podał/ y to nie wſzyſtkiemu świátu/ ále tylko iednemu Abráhámowemu potomſtwu: y to dotąd tylko/ iáko Páweł piſze/ dokądby/ wiárá nie przyſzłá. CzechRozm 89.

»tak długo (...) dokąd« (5): á tak człowiek bywa blady tak długo dokąd ona wilgota z niego nie wynidzie. GlabGad L2v; Leop Num 21/22; CzechRozm 91, 119, 212v.

γ. Z zaprzeczeniem orzeczenia zdania głównego; jak długo, póki (z czasownikiem niedokonanym w zdania podędnym) [w tym: cum con 2 r.] (19): A inſzey ći poiąć nie dam/ Dokąd w ſobie duſzę trzymam. BierEz C4v; OpecŻyw 14; KrowObr 29, 69v, 154, 173, 214v; BibRadz Ios 1/5; GrzegRóżn Fv; HistRzym 13; KochPs 106, 156; Nigdy niebędą mogli Rzymſkiéy śile ſzkodźić/ Dokąd Caeſarz przeważny woyſko będźie wodźić KochFr 58; BielSenJoach 3v; dokąd ieſzcże cżás, zdrowie miał/ o duſzycżkę ſwą nic nie dbał ArtKanc O4v, O5; SarnStat 11; pomocą twą nogi Moie nie zſtąpią z twoiey świętey drogi/ Dokąd duchowi moiemu mieſzkánie W tym wątłym ćiele będźie/ o moy Pánie. SzarzRyt Bv.

Połączenie: »dotąd dokąd« (1): Doktorowie nie każą ſobie wierzyć/ chybá dothąd/ dokąd ſię zgadzáią s ſlowem Bożym. KrowObr 14.

B. Wprowadza pytanie niezależne (6): Dokąd mię chceſz zápómnieć? dokąd świętą ſwoię Twarz przedemną kryć będźieſz? dokąd duſzę moię Fráſunki trapić będą/ oycze dobrotliwy? Dokąd mię deptáć będźie człowiek zazdrośćiwy? KochPs 17, 9, 88.
2. Wskazuje miejsce, cel w przestrzeni; gdzie, w jakim kierunku, w którą stronę; quonam, quorsum Mącz, Calep; quo, quoquo Mącz; ubi Calep (90): LibMal 1543/72, 1553/176v; GroicPorz bbv, oo2v; Mącz 343c [3 r.], 344b, c; HistRzym 63v; Bo ludźie chćiwośćią vrzędow zápaleni/ vpornie ſię ich domagáią/ nic niedbáiąc kędyby iść/ iedno dokąd [nec ... qua ... sed quo]. ModrzBaz 55v; Calep 891a, b, 1104a; ná którym liśćie ma przypiſáć temu Vrząd/ którégo dniá/ y do kąd podwodę brano: żeby dwákroć ná ieden liſt/ w iednę drógę niedawano SarnStat 974.

Połączenie: »skąd(że), (a, i) dokąd« (2): PAPIEZN. Skądże/ á do kąd? EVANG. Z Wárſzáwy do Domu. OrzQuin A4v; KochMRot C.

A. Wprowadza wypowiedzenie podrzędne [w tym: dopełnieniowe (20), okolicznikowe miejsca (9), przydawkowe (7); cum con 4 r.] (36): OpecŻyw 95, 95v [2 r.]; Leop 2.Par 36/7, Bar 2/13, 1.Mach 10/73, Ioann 13/33, Hebr 11/8; BibRadz I *3v, Ioann 14/4, 5; [Koryjolanus] Wyſzedł z miáſtá nie powiedáiąc nikomu dokąd ſie miał obroćić BielKron 109; Mącz 344b; Wodźże go też vſtáwicżnie po tym plácu kędy bieżeć ma/ á vkázuj mu rozumem á roſtropnym rozważeniem do kreſu dokąd bieżeć ma. RejZwierc 130, 173; BudBib Ier 45/5; chodź wſzędy około Stáwu kráiem Wody á pátrz pilno/ do kądby ſye Wodá w kraióch śćiągáłá Strum O2, D2; Oczko 11v; bo chocia Marszałkiem tedy niewie ywieleludzi potrzeba Panu Hetmanowi ydokąd pociągnie. ActReg 10; WujNT Luc 12/17, Ioann 13/36, 14/4, 5, Hebr 11/8, s. 459 marg; PaxLiz C3v.

Połączenia: »skąd ... i (abo, albo) dokąd« (7): KromRozm II ſ4; SarnUzn C8; Ramy gdy ſie ślą do Gdańſká/ nie ma ich bráć Szyper/ áż mu ná nich nápiſzą ſkąd ſą/ y dokąd ie ma odeſłáć. GostGosp 94; WujNT Ioann 3/8, 8/14 [2 r.]; cżlowiek nie vważa ſkąd wyſzedł/ y dokąd idźie/ ponieważechmy wſzyſcy ſą pielgrzymy ná tym świećie WysKaz 5.

»tam (...) dokąd« (2): Duſze thylko ſámy ſą w łonie Abráhámowym/ tám dokąd był on Lázarz od Aniołow nieſion. KrowObr 215; BibRadz Ios 23/14.

B. Wprowadza pytanie niezależne (37): OpecŻyw 113, 159; BibRadz 1.Reg 6/20; Mącz 326b, 343c [3 r.], 344b, 346d [3 r.], 446b [2 r.] (11); HistRzym 28v, 32; pytał go do kąd iedzieſz miły kſze Opácie? RejZwierc 26; BudBib Gen 32/17, Deut 1/28; OrzJan 17; KochAp 11; LatHar 152, 268 [2 r.], 705; WujNT Ioann 14/5, s. 512; Dokąd idźiećie/ z drogi w chróśćinę? WysKaz 7, 20 [2 r.], 31; PowodPr 54; SapEpit B3.

Połączenia: »dokąd ... a skąd« (1): Dokąd idzieſz á ſkądeś przyſzedł? [Quo ...et unde] BudBib Iudic 19/17.

»skąd(że) a dokąd« (3): Czyieś ty/ ſkąd/ á dokąd idzieſz? [unde? et quo pergis] Leop 1.Reg 30/13, Gen 16/8; BibRadz Gen 16/8.

*** Dubium: a ynaczey sye niemoglo odmienycz 〚do〛 kad dal bog zem doſtal ſwey prawey oycziſni tą bogatą zaplatą y bede yą placzycz yak bedzie moya moznoſcz poniewoly poky bedzie yako bila pyerwey LibLeg 11/57v.

Cf DOKĄDBY, DOKĄDBYKOLI, DOKĄDINĄD, DOKĄDKOLI, DOKĄDKOLWIE, DOKĄDKOLWIEK, DOKĄDŻE

JZ