[zaloguj się]
[pdf]

DOKONAWAĆ (11) vb impf

Oba o jasne, pierwsze a pochylone (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 dokonåwåm
praet
pl
3 m pers dokonåwåli
imperativus
sg
2 dokonåwåj

praes 1 sg dokonåwåm (9). ◊ praet 3 pl m pers dokonåwåli (1). ◊ imp 2 sg dokonåwåj (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Kończyć, doprowadzać coś do końca; complere,extremam manum imponere, perducere, perficere, supplere Mącz (8): Perduco, Dowodzę áſz do końca/ Dokonawam. Mącz 96c, 304c, d.

dokonawać czego (5): Tegodlá gdy wiecżerzé dokonáwáli/ wziąwſſy mily iezus chléb przaſny/ bogu oyttzu dzięki vcżyniwſſy/ przeżegnál gij ij poſwięcil OpecŻyw 93; Impono extremam manum, Dokonáwam czego/ wypráwiam yáko ſie godzi. Mącz 311a, 10d; KochDryas A2. Cf Zwrot.

Zwrot: »ostatnego dnia dokonawać« = umierać, kończyć ostatni dzień życia (1): Od tey [skrzynki] teraz Zyęciom ſwym iuż klucże oddawam/ Znáiąc że oſtátnego dnia iuż dokonawam. HistLan E2v.
2. Wypełniać; consummare, efficere, perficere Mącz (3): Efficio, Wypełniam/ Dokonawam/ Gotuyę. Mącz 115b, 116a, 432a.

Synonimy: 1. dopełniać, napełniać, skończywać; 2. wypełniać.

Formacje pochodne cf KONAĆ.

Cf DOKONAWAJĄCY, DOKONAWANIE

SB