![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [DOPCHNĄĆ SIĘ] | Następne hasło: DOPEŁNIĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOPEŁNIAĆ (5) vb impf
o oraz e jasne.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | pl | |
| 1 | dopełniåm | |
| 3 | dopełniają | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | dopełniåł |
praes 1 sg dopełniåm (1). ◊ 3 pl dopełniają (2). ◊ praet 3 sg m dopełniåł (1). ◊ part praes act dopełniając (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. dopełnić.
Znaczenia
Dodawać do pełna, uzupełniać, wypełniać braki; supplere Mącz, Cn; complere, explere, integrare, succenturiare Cn (5): Suppleo, Dopełniam/ Dokonawam. Mącz 304d; á oto cżłowiek ieden dopełniał/ cżego w wierze Niceńſkiey [...] nie doſtawáło. NiemObr 134.
dopełniać czego (3): CzechEp 251, 364; On [Chrystus] bowiem będąc tym ktory nápełnia wſzytko we wſzytkich [wiernych] ćiáłá zupełnego ſwego duchownego dopełniáiąc/ wſzytkich cżłonkow ſwoich/ do śiebie iáko do głowy/ przypaiáiąc NiemObr 46.
Przysłowie: Ci iż w niektorey cżęśći z ſobą ſą niezgodni/ nie dźiwuy ſię: boć dopełniáią miárki oycow ſwych Pogáńſkich CzechEp 251, 364.
Synonimy: dokonawać, napełniać, nasycać, skończywać.
Formacje pochodne cf PEŁNIĆ.
LZ