[zaloguj się]

[DOŁOMIĆ vb pf

Fleksja

3 sg praet m doł(o)mił.

stp, Cn brak.

Złamać do reszty; tu: zadać klęskę, pogromić, pobić, dać się we znaki [komu]: Moſkwę woiował/ y Tátárow gromił/ Wołochom tákże w ziemi ich dołomił StryjGoniec L2v; A gdy Włochom dołomił/ wſzedł z nimi w bráterſtwo/ Egipt Zołdanowi wźiął/ prze chytre miſterſtwo. StryjWoln F3 [idem Wereszczyński]; StryjWoln K3; WerPobudka D (Linde).

Synonimy cf DOŁAMAĆ.

Formacje pochodne cf ŁAMAĆ.]

BC