« Poprzednie hasło: DOMAWIAĆ | Następne hasło: DOMAWIAJĄCY » |
DOMAWIAĆ SIĘ (9) vb impf
sie (5), się (4).
o w końcowe a jasne; w inf pierwsze a jasne; w pozostałych formach pochylone.
inf | domawiać się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | domåwiåmy się | ||
3 | domåwiå się |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | -śmy domåwiali się | |
3 | m | domåwiåł się | m pers | domåwiali się |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | domåwi(a)j się | domåwiajcie się |
inf domawiać się (1). ◊ praes 3 sg domåwiå się (2). ◊ 1 pl domåwiåmy się (1). ◊ praet 3 sg m domåwiåł się (1). ◊ 1 pl m pers -śmy domåwiali się (1). ◊ 3 pl m pers domåwiali się (1). ◊ imp 2 sg domåwi(a)j się (1). ◊ 2 pl domåwiajcie się (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w. s.v. domówić.
- 1. Domagać się, nalegać, dopominać się (8)
- 2. Dopowiadać do końca (1)
domawiać się czego (6): Diar 65; obawamy się tego, żeby nam bracia naszy nie przyczytali tego, żeśmy się i sami niepilnie tego domawiali DiarDop 114; GroicPorz Cv; Oczko 33. Cf domawiać się czego u kogo.
domawiać się czego u kogo (2): Iużem ia pánu Lubelſkiemu/ y przy ſobie/ y bez ſiebie rząd porucżył/ á ták/ v niego ſie w. m. wſzytkiego domawiaycie. GórnDworz H4; PaprPan K2.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Odpowiecz daną Soboczskiemv pylnye przeczithay a domawyay ſią aby ſią obiethnyczam doſzicz sthalo LibLeg 7/104v.
Synonimy: 1. donaglać, prosić, upominać się, żądać.
Formacje pochodne cf MOWIĆ.
SB