[zaloguj się]

DOMAWIAĆ SIĘ (9) vb impf

sie (5), się (4).

o w końcowe a jasne; w inf pierwsze a jasne; w pozostałych formach pochylone.

Fleksja
inf domawiać się
indicativus
praes
sg pl
1 domåwiåmy się
3 domåwiå się
praet
sg pl
1 m m pers -śmy domåwiali się
3 m domåwiåł się m pers domåwiali się
imperativus
sg pl
2 domåwi(a)j się domåwiajcie się

inf domawiać się (1).praes 3 sg domåwiå się (2).1 pl domåwiåmy się (1).praet 3 sg m domåwiåł się (1).1 pl m pers -śmy domåwiali się (1).3 pl m pers domåwiali się (1).imp 2 sg domåwi(a)j się (1).2 pl domåwiajcie się (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w. s.v. domówić.

1. Domagać się, nalegać, dopominać się; consequi a. persequi dicendo, petere, poscere Cn (8): będąc niewinnęm/ ſám przećiwko ſobie nie kto inſzy przećiw ięmu/ ſkargę położył/ i práwdę w ktoryi śię przed tem kocháł i ktorą niepochybną być znáł/ tamże choć ſię nigd niedomáwiáł [...] fałſzem być powiedźiáł MurzHist C3v.

domawiać się czego (6): Diar 65; obawamy się tego, żeby nam bracia naszy nie przyczytali tego, żeśmy się i sami niepilnie tego domawiali DiarDop 114; GroicPorz Cv; Oczko 33. Cf domawiać się czego u kogo.

domawiać się czego u kogo (2): Iużem ia pánu Lubelſkiemu/ y przy ſobie/ y bez ſiebie rząd porucżył/ á ták/ v niego ſie w. m. wſzytkiego domawiaycie. GórnDworz H4; PaprPan K2.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Odpowiecz daną Soboczskiemv pylnye przeczithay a domawyay ſią aby ſią obiethnyczam doſzicz sthalo LibLeg 7/104v.

2. Dopowiadać do końca [czego przez co] (1):
Zwrot: »szczyrej prawdy się domawiać« = doszukiwać się prawdy (1): Limatur veritas in ipsa disputatione, Przes diſputowánie á ſpieranie/ ſzczyrey ſie prawdy domawiamy. Mącz 193d.

Synonimy: 1. donaglać, prosić, upominać się, żądać.

Formacje pochodne cf MOWIĆ.

SB